Papa, je lijkt wel een tovenaar

‘…, en dus zei mijn zoontje: Papa, je lijkt wel een tovenaar!’, zegt een NLP in een notendop 1-deelnemer enthousiast.
Ik glim en glunder. Wat heb ik toch heerlijk werk.

Zoontje kon niet slapen

Hij heeft, zo jong als ie is, een beetje veel op zijn (kinder)bordje. Dat raakt me altijd. Wij mensen zijn bedoeld om in volle gezondheid, plezier en vrede te leven. Kindermensen helemaal. Dus als dat kleine mannetje niet helemaal lekker gaat, raakt me dat.

Maar goed nieuws: papa heeft training gevolgd

En dus vraagt ie aan zijn zoontje waar ie aan denkt en hoe dat er dan uit ziet. Dan gaat ie toepassen wat ie geleerd heeft in de training: spelen met het beeld.

‘Is het een film of een foto?
Zet het eens ver weg. Hoe voelt het nu?
Maak dat beeld eens zwart-wit. Hoe is dat?
Plaats het eens achter je? Neemt je vervelende gevoel nu af?

Papa en zoontje spelen net zo lang met het beeld totdat het vervelende gevoel van het kereltje weg is. Hoe gaaf is dat?

Hocus pocus?

Wel en niet. Als je dit onderdeel niet kent, lijkt het misschien zo. Zeker bezien door kinderogen. Maar onbewust slaan wij onze herinneringen op in een bepaalde weergave (beeld, geluid, gevoel). Is niks hocus pocus aan, heel simpel en verklaarbaar. En het werkt bij iedereen zo.
Als het een goed gevoel is kan je dat gevoel versterken. Heb je een herinnering met een vervelend gevoel, dan kan je dat afzwakken. En dat is precies wat papa deed. Gevolg: zoontje kan weer lekker slapen!

Wij bepalen zelf de intensiteit van ons gevoel

Misschien ken je wel mensen in je omgeving die in alle hevigheid vertellen over iets wat ze mee gemaakt hebben wat niet leuk was. Een enorme storm bijvoorbeeld, met veel schade. Het bijzondere aan ons mensen is dat er vaak van alles en nog wat bij gehaald wordt om het verhaal nog intenser te vertellen. Is dat altijd zo handig?

Intens vertellen is intens herbeleven

Minder leuke gebeurtenissen steeds in geuren en kleuren vertellen heeft vaak niet zoveel zin. Je slaat je herinnering als het ware in een ververste versie op; het staat je weer helder voor de ogen. En dat niet alleen: al je cellen voelen het weer optimaal. Niet handig toch?

Gelukkig werkt het ook andersom

Wanneer je iets intens gaafs, leuks of waardevols hebt meegemaakt en je vertelt er met dezelfde intensiteit/enthousiasme over, hou je de herinnering hieraan vers en levendig. En met een mooie ervaring is dat heerlijk.

Ook hierin ben jij dus zelf je regisseur

Welke (onbewuste) keuze maak jij? Vertel je minder leuke gebeurtenissen in geuren en kleuren of vertel je alleen de grote lijnen en blijf je weg van het vervelende gevoel?
En hoe doe je dat met leuke ervaringen? Zou je me dat hieronder bij Plaats een reactie willen laten weten?

Het gaat er om dat je doet wat werkt

En dat is voor iedereen anders. Handig om te beseffen wat je doet en of dat voor je werkt. Je kan je voorstellen dat het kan helpen om alert te zijn op wat het je oplevert wanneer je mindere ervaringen in volle hevigheid vertelt. Het kan je aandacht opleveren, dat is een mooie bijwinst. Maar weegt dat op tegen het versterken van het minder prettige gevoel? Wat doet dat met je lijf?

Doen wat goed is voor jóu

Dat is waar het om gaat. En beseffen wat maakt dat je doet wat je doet en de keuze hebben om het te veranderen. Wil je ook doen wat goed is voor jou? Kom dan lekker 18 juni (dat is al heeeeel snel!) naar de gratis Workshop. Er is ook plek voor jou!

Leuk als je – hieronder bij ‘Reactie’ – laat weten wat je er van vindt.