Liever bekend ongelukkig dan…

Mensen zijn fascinerende wezens. Ik kan er geen genoeg van krijgen. We zitten soms zo bizar in elkaar. We zijn liever bekend ongelukkig en onbekend gelukkig. De kans lopen op iets moois wordt verhinderd door de zekerheid van iets minder moois. Bizar toch?

10 jaar zoet

Veel mensen weten dit al: een jaar of tien was ik zoet met de burn-out waar ik last van had. Blijkbaar had ie het erg naar zijn zin bij me ?. En dat moet wederzijds geweest zijn. Want om dat tien jaar vol te houden moet je wel erg je best doen.

Ballen hooghouden

‘Hoe kon het zo lang duren?’ Dit is een vraag die veel mensen mij stellen. En niet eens zozeer omdat ze benieuwd zijn naar míjn verhaal. Maar nog veel meer omdat ze zelf voelen dat ze te veel ballen hooghouden. En dan? Hoe kom je daar dan uit?

Liever bekend ongelukkig

Onze Saboteur – ik noem ‘m regelmatig – is liever bekend ongelukkig dan onbekend gelukkig. Maf maar waar. Ik herken dat heel erg. Ik wist wie ik was en wat ik wel (heeeeel weinig) en niet kon (heeeeel veel) toen ik al geruime tijd thuis zat. Maar weer aan het werk gaan – al was het maar 2 x 2 uur per week – daar zag ik als een berg tegenop.

Want wie was ik als ik weer aan het werk was? Geen idee. Ik wist niet meer hoe dat zou zijn. Kon me geen voorstelling maken van hoe het zou zijn na al die vervelende ervaringen die die burn-out met zich meebracht. En dus was het heel erg spannend om te zeggen: ja, ik ben zover, ik wil weer rustig aan mijn werk gaan opbouwen en starten met een paar uur in de week.

Ongemak uit de weg gaan

We gaan ongemak, nieuwe en spannende dingen uit de weg. Onze Saboteur is gericht op energie besparen (reptielenbrein). Dat onderdeel stamt nog uit het jaar kruik en heeft nooit een update gehad. En voor zover bekend is er nog geen Saboteur 2.0 die snapt dat díe vorm van energie sparen oude shit is. Ver over datum.

Zoveel mogelijk energie er in, zo min mogelijk er uit

Ons reptielenbrein wil energie verzamelen (eten) en behouden (luieren). Omdat we heeeeeeeeeeeeeel lang geleden niet wisten of en wanneer we weer te eten hadden. Energie sparen dus. Misschien moeten we uren of dagen en nachten lang op jacht of graven op diverse plekken op zoek naar iets eetbaars. Misschien moeten we zelfs wel vluchten. Dus: op je luie kont zitten als het kan. Energie is straks weer brood(…)nodig.

Maar hier ligt de kans op een bore out op de loer. Dat is niet wat je wilt toch?

Hoe kan je een paar ballen laten gaan?

Ballen hooghouden kan je een tijdje volhouden, best wel lang zelfs. Maar het houdt een keer op. En grote kans dat ze dan allemaal tegelijk op de grond vallen: je bent op. Je wilt wel anders maar weet niet hoe. De angst voor het onbekende (hoe) is groter dan het op-gevoel door het ballen hooghouden. En dus ga je door.

Wat dan?

Je Regisseur helpt je er graag uit. Maar je Saboteur staat je in de weg. Als gezegd: je Saboteur is liever bekend ongelukkig. Maar… Je Regisseur is liever onbekend gelukkig! Dat is goed nieuws! Wat heb je te doen als je je niet meer door je Saboteur wilt laten leiden? Je Regisseur ontwikkelen! (ander gedeelte van je brein: neo cortex).

Niet durven, toch doen

Iets spannend, onwennig, ongemakkelijk vinden is helemaal niet erg! Daar ben je mens voor. Je laten weten houden door dat gevoel levert je weinig op en kost je veel. Dus… zeg dank je wel tegen dat gevoel en besluit dat je het anders gaat doen. Besluit dat ‘op je bek gaan’ niet bestaat en dat het leven een experiment is. En weet je wat het leuke is aan een experiment? Dat heeft geen uitkomst dus kan nooit mislukken. Wat het resultaat ook is, het is altijd goed. Je leert er altijd van. Hoe gaaf is dat?

Ja, maar…

Is dit wat je nu denkt? Ja? Dat is je Saboteur! Uit het jaar kruik weet je wel? Het is 2019 toch? Tijd om de regie te pakken en je eigen leven te leiden vind je ook niet? Spannend? Yep. Dat vindt je saboteur ook. Maar je Regisseur staat al lang klaar om jou te helpen. Die is er altijd al geweest. En die zal er altijd zijn.

Kan je je Regisseur niet vinden?

Ik kan je helpen hem/haar te vinden. En ik doe dat heel graag! Bovendien weet ik ook wat je kan doen om je Saboteur te herkennen én een toontje lager te laten zingen.

Regisseur aan het stuur, Saboteur op de achterbank

Neem de autosleutels in van je Saboteur, zet ‘m achter in je auto en doe de deur op het kinderslot. Stap samen met je Regisseur achter het stuur (plek zat, echt, je zal zien dat het past), neem de regie, leer en geniet!

Klein voorbeeld

In mijn blog Cupido vertelde ik het al: ik had een date met een leuke vent. Leuk genoeg voor nog een afspraak maar nog geen kriebels. Nou ja, wel kriebels maar die kwamen niet van de vlinders maar van mijn Saboteur. Ik wilde Leukie namelijk vragen of ik ‘m even mocht vasthouden. Mijn Saboteur vond dat geen goed plan. Maar ik wilde weten hoe Leukie voelde. En dus liet ik mijn Saboteur doen wat ie altijd doet maar ging ik mee met mijn Regisseur en vroeg ik met kriebels in mijn lijf aan Leukie: ‘Eh…, mag ik je even vasthouden? Ik wil effe voelen hoe je voelt…’ Die fracties van seconden daarop leken uren te duren en waren rete spannend. Hij zou nee kunnen zeggen. Maar wat dan nog, dan weet ik dat maar.
In plaats daarvan pakte ie me vast en KNAL, BOEM, BANG. Raak. Van beide kanten. Inmiddels zijn we al 10 maanden samen. Ben ik effe blij dat ik me niet heb laten sturen door mijn Saboteur!

Neem je Saboteur en Regisseur mee

Wil jij dit ook? (je Regisseur volgen bedoel ik, de knuffels van Leukie zijn alleen voor mij ?). Kom dan samen met je Saboteur en Regisseur op 15 november mei naar de gratis Minitraining ‘Doen wat goed is voor jóu!’ Het wordt gaaf! Het start om 19.30 uur en is in Waarland. Enne… Geen tijd? Druk? Moe? Te ver? Geen vervoer? Geen zin om alleen te gaan? Dat is allemaal sabotage. Hoe lang laat je je daar nog door sturen?

Nog vragen?

Waardevol als je – hieronder bij ‘Reactie’ – laat weten wat je er van vindt. Zou je dat willen doen?