Misschien ligt het aan mij maar ik heb steeds meer het idee dat iedereen het zo druk heeft, dat ze geen tijd hebben om ergens naar te informeren. Of misschien zelfs niet meer weten waar anderen mee mee bezig zijn.

Hou je me op de hoogte? Laat je het even weten?

Of ik vrienden en vriendinnen vertel over een huis wat ik heb bekeken, een training die ik ga volgen of een leuke vent die ik heb ontmoet, hun reactie eindigt steevast met ‘Hou je me op de hoogte?’ of ‘Als je meer weet, laat je het dan even weten?’ Was het niet zo dat ‘vroeger’ iemand belde en zei: ‘Goh, je bent toch gister bij dat huis wezen kijken? En? Is het wat?’

Hoe doe ik dat?

Ik vraag me af of ik me er ook schuldig aan maak. En kom tot de ontdekking dat ik mijn vriendinnen minder vaak spreek. De één heeft een jong gezin en een drukke baan plus een partner die onregelmatig werkt en heeft ook steeds minder tijd. We proberen een afspraak te plannen maar de eerstvolgende mogelijkheid is over een maand. En als die maand om is zijn de kids ziek of komt er iets anders tussen. We hebben nu over een maand weer een afspraak staan. Onder voorbehoud…
Met een ander wandel ik regelmatig maar dat gebeurt ook ietsje minder vaak dan voorheen want ze heeft net een nieuwe baan en dus druk, druk druk. En met weer een ander is de frequentie niet groot maar de kwaliteit zeer zeker hoog. En haar spreek ik gelukkig volgende week weer.

Hoe doe jij dat?

Merk je van jezelf dat je hetzelfde zegt: ‘Laat maar het maar weten als je meer weet?’ Merk jij dat dat anderen ook zo reageren als je iets vertelt wat nog een vervolg krijgt? Ik ben heel benieuwd wat jij hierin herkent. ‘Laat je dat hieronder even weten?’ ?

Ik werk voornamelijk… ?

Weer vraag ik mezelf af of ik ook zeg: ‘Laat maar weten’ als een vriend of vriendin iets leuks of spannends in het vooruitzicht heeft. Ik denk het eigenlijk niet. Maar…, waar ik wel achter kom is dat ik mijn werk vaak voor laat gaan. Ik heb een eigen bedrijf aan huis. Dus ik kan altijd hup, even aan het werk. Toen ik afgelopen zomer de planning voor 2018 maakte, wist ik één ding zeker: ik ga meer doordeweeks training geven en minder in het weekend. Ik loop te vaak verjaardagen en andere feestjes mis omdat ik werk in het weekend. Zo gezegd, zo gedaan. En toen kwam het verzoek voor het vervroegen van een training, en het vervroegen van nóg een training. En zit de eerstkomende NLP in een notendop 1-training zo snel vol dat ik er eentje extra in plan. Ik kijk en wanneer kan ik? In het weekend! En hup: ingepland. Ja lekker bezig Assie, dat schiet natuurlijk niet op. Als hoor ik de ondernemer in mij absoluut niet klagen. Die heeft het enorm naar haar zin en werkt graag, ook in het weekend.

Hoe is dat bij jou?
Waardevol als je – hieronder bij ‘Plaats een reactie’ – laat weten wat je er van vindt!

Heb je wel eens het idee dat je geen kant op kan? Dat je vast zit?

Zou het kunnen dat je je vergist?

Je hebt altijd een keus!

Want je kan altijd een kant op. Het is vaak dat we denken dat we de keus niet hebben.
Als je iets besluit iets juist wel of niet te willen, dan kies je daar dus voor.
Meer hierover hoor je in dit filmpje van 3:49 minuten. Het komt ook aan bod in de NLP in een notendop-trainingen.

Welk effect had het maken van die ene keuze voor jou?

Waardevol als je – hieronder bij Reacties – laat weten wat die ene keuze voor jou heeft betekent.

Gratis tips

Wil je ook eenvoudig respectvoller naar jezelf en anderen zijn? Meld je dan nu aan voor jouw half uur gratis tips via Skype.

Heb je al training of coaching bij me gevolgd? Natuurlijk help ik ook jou graag!

Liever een afspraak maken?

Deel deze tips gerust!

Wil je de nieuwe blogs per e-mail ontvangen?

Hoor je dit wel eens? ‘Dan ben je toch bang om te falen…’ ‘Je weet dat je moet veranderen maar je stelt het uit.’ ‘Je vraagt je toch af of je het goed doet.’ Hebben ze het dan over jou of over zichzelf?

Wie bedoel je met ‘je’?

Wat ik vaak meemaak in mijn trainingen en ook in de coachingsgesprekken is dat mensen over ‘je’ praten. Het lijkt dan over ‘de ander in het algemeen’ te gaan maar ze bedoelen zichzelf. ‘Je’ dit, ‘je’ dat, ‘je’ zus, ‘je’ zo. Het wordt heel anders wanneer iemand in ‘ik’ spreekt in plaats van ‘je’.
Wanneer we de eerder genoemde uitspraken wijzigen van ‘je’ naar ‘ik’ wordt het: ‘Dan ben ik toch bang om te falen…’ ‘Ik weet dat ik moet veranderen maar ik stel het uit.’ ‘Ik vraag me toch af of ik het goed doe.’
En dat klinkt (en voelt) heel anders.

Word eigenaar van je eigen uitspraken en gevoelens

Wanneer je in ‘je’ spreekt lijkt het buiten jezelf te staan. Maar het gaat over jóu toch? Hoe zou het dan zijn wanneer je ‘ik’ zegt? Wanneer je in de ik-vorm spreekt neem je verantwoordelijkheid voor dat wat je zegt en voelt.

Verwarrend

Bovendien is in de je-vorm spreken wanneer je de ik-vorm bedoelt verwarrend.

Ten eerste omdat degene tegen wie je het zegt denkt dat je hem of haar bedoelt. Er is onbegrip voordat je het weet.

Ten tweede omdat het lijkt dat je in algemeenheden praat. Met andere woorden: alsof je spreekt namens de rest van de wereld.

Maar waarom doen we het dan?

Het lijkt veilig omdat het niet over jou lijkt te gaan maar over de hele wereld. Alsof je niet de enige bent. Je neemt er afstand van. Maar pas als je eigenaar bent van je eigen gevoel kan je er iets aan doen. Als je dat wilt natuurlijk. Wanneer je spreekt in ‘ik’ neem je jezelf en je eigen gevoel serieus en besef je steeds meer wie je bent, wat je voelt en dat je er mag zijn. En dat is wat je verdient toch?

Gratis tips

Ben je benieuwd of ik je ergens mee kan helpen? Meld je dan nu aan voor jouw half uur gratis tips via Skype.

Heb je al training of coaching bij me gevolgd? Natuurlijk help ik ook jou graag!

Waardevol als je – hieronder bij Laat een reactie achter – laat weten wat je er van vindt! ?

Wil je de nieuwe blogs per e-mail ontvangen?

Hoe vaak hoor ik het niet? Míjn burn-out, míjn depressie, míjn vermoeidheid enz. Hoezo ‘míjn’?

Je maakt het je eigen

Wanneer je het omschrijft als míjn burn-out, míjn depressie, míjn vermoeidheid of wat dan ook, dan eigen je het jezelf toe. Dan hoort het ook bij jou. En dan nestelt die klacht zich ook bij jou. Hij is immers van jou toch? Het is alsof je Aladdin vraagt om je niet lekker te voelen. Dat kan toch de bedoeling niet zijn?

Voel het verschil

Hoe anders is het wanneer je spreekt over ‘de’ in plaats van ‘mijn’? Check het maar. Als je een lichamelijke of een psychische klacht hebt – heel vervelend, begrijp me goed – en je hebt het over ‘de’ staat het verder van je af. ‘De vermoeidheid die ik ervaar…’ is al heel anders als ‘mijn vermoeidheid’. Voel je het? Zullen we er nog een tandje bij doen? Nog beter is het wanneer je spreekt van ‘tikkeltje weinig energie’. Echt waar? Ja, echt waar.

Invloed van woorden is groots

Alles valt of staat met wat je denkt en zegt. Met de woorden die je (onbewust) kiest. Met je taalgebruik dus. Wanneer je spreekt over vermoeidheid, kan je lijf niet anders dan contact maken met het gevoel van vermoeidheid. Ik heb het er al eerder over gehad, ik weet het, maar je stelt je lijf in op wat je zegt en denkt. Zo werkt het! Dus hoe gaaf is het om het niet over “‘je enórme (want ja, vaak dikken we het ook nog even lekker aan) vermoeidheid” te hebben maar over ‘een tikkeltje weinig energie’? Weet je wat er dan gebeurt? Je lijf maakt contact met ‘energie’. Hoe gaaf is dat?! Zou zomaar kunnen dat je je sneller fitter voelt dan je denkt.

Hoe bewust ben jij van wat je zegt en denkt? Laat je het hieronder bij Reacties even weten?

Gratis tips

Wil je ook bewustworden van wat je zegt zodat je een steeds betere invloed hebt op hoe je je voelt? Meld je dan nu aan voor jouw half uur gratis tips via Skype/facetime.

Liever een afspraak maken?

Waardevol als je – hieronder bij Reacties – laat weten wat je er van vindt!

Kleur! Ik ben er gek op. Zo heb ik een knalroze winterjas en een kobaltblauwe zomerjas. Zeker nadat ik kledingadvies heb gehad van Elisabeth Meijer van Dress to Impress, val ik op alles wat kleur heeft.

Cursist met Happy Socks

In de afgelopen NLP in een notendop 1, 2 en 3-trainingen had ik een cursist met super vrolijke sokken. Hij (ja, een hij, geen zij!), zat vooraan en vaak met zijn voet van zijn ene been op de knie van de ander (deed ie het erom misschien?) en die sokken waren zulke gave blikvangers!

Ik wil het, ik wil het, ik wil het

Normaal gesproken ben ik niet vatbaar voor wat anderen hebben. Reclames zijn ook niet aan mij besteed. Maar die sokken! Ik wil ze ook!

Maar ben ik hier niet een beetje te oud voor?

Zo heb ik intussen – naast de voor mij doorsnee zwarte en blauwe sokken – ook vrolijke sokken en ik vind ze toch léuk! Zie ik opeens gestreepte vrolijk gekleurde ‘tights’! (ik neem de term maar over want maillot klinkt, ondanks dat het een sjiek – ik bedoel chique – Frans woord is, toch wel erg jaren tachtig ?). Ik ga mijn garderobe na, zou het bij die kobaltblauwe jurk staan? Denk het wel. Leuk! Ik kijk nog eens en denk opeens… maar ben ik hier niet een beetje te oud voor?

Ik dacht dat ik allergisch was voor alles wat aan leeftijd gekoppeld werd…

‘Je hebt nog geen last van ouderdomsverziendheid; je bent er op tijd bij’, zegt de dame waar ik een ‘beter-zien-zonder-bril-cursus’ volg. ‘En dat blijft ook zo’, zeg ik er gehaast achteraan en denk: hoezo: ‘nóg’ en maan de rijzende nekharen tot stilte.

‘Ja meid, je wordt óuder!’, zei een vriendin laatst toen ik mopperde over te strakke kleding. Weer spreek ik mijn nekharen toe. ‘Onzin!’ zeg ik tegen mijn vriendin. ‘Ik stop te veel in mijn mond of mijn wasmachine heeft een krimpend effect.’ Ik geef graag de schuld aan de wasmachine.

En toch vraag ik me af of ik niet te oud ben voor met ‘tights’ (zullen ze strak zitten?) opgevrolijkte benen.

Geen moeite met ouder worden, wel met negatief beïnvloeden

Alles wat je zegt en denkt heeft direct zijn uitwerking op je lijf. Daar ben ik 1000% van overtuigd. En dus heb ik er moeite mee wanneer mensen dingen aan leeftijd koppelen.
Als je zegt dat het logisch is dat je zicht afneemt omdat je ouder wordt, programmeer je jezelf op slechter zien.
Als je zegt dat het logisch is dat je haren grijs worden, programmeer je jezelf op het krijgen (en houden) van grijze haren.
Als je zegt dat het logisch is dat je stram wordt op een bepaalde leeftijd, programmeer je jezelf op stram worden.

Enz.

Hoe denk jij hierover? Waardevol als je onderin bij Reacties laat weten hoe jij er naar kijkt.

Tights aangeschaft?

Nee, dat niet. Terwijl ik me afvroeg of het wel zo bij mijn jurk stond ? en ik nog in de me-afvraag-fase zat of dat echt zo was of niet, zag ik dat ze uitverkocht waren.

Wil je de nieuwe blogs per e-mail ontvangen?