Mijn acties, lessen en inzichten

Straks het vervolg over mijn acties waar ik het in mijn vorige blog ‘Ik zorg goed voor mezelf’ over had. Nu wil ik je eerst laten weten dat ik op maandag 11 maart weer een waardevolle Minitraining geef (19.30 uur, Oudkarspel). Ik leg je uit wat maakt dat je doet wat je doet en laat wat je laat. En heb je wel eens miscommunicatie? Ik laat je met plezier zien hoe dat komt en hoe je er anders en effectief mee om kan gaan. Ben je er ook bij?

Goed, mijn 3 acties van vorige week dus:

  1. Tijd blokken in mijn agenda rondom een drukke tijd
  2. Vrijdag tussen 13.00 en 15.00 vrijhouden
  3. Woensdag vrij

Tijd blokken

Geslaagd, dat had ik meteen al gedaan. En ja, de praktijk zal uitwijzen of ik me daar ook inderdaad aan hou. Maar de les is geleerd dus ik verwacht absoluut van wel.

Vrijdag tussen 13.00 en 15.00 vrij houden

’s Ochtends had ik 1 op 1-training, aan het einde van de middag had ik coaching. De tijd er tussen zou ik vrij houden. Dat is voor 95 % geslaagd. Ik heb toch in de tussentijd nog wat mailtjes beantwoord, maar verder lekker van de zon genoten. Nog 5 % ruimte voor verbetering dus.

Woensdag vrij

Mijn vriend heeft ook vrij en komt de avond er voor al naar me toe dus we hebben lekker vrij woensdag. En als hij er is ga ik echt niet aan het werk.

Ik zeg: geslaagd ?

Voor mij werkt het dus: én de overtuiging ‘Ik zorg goed voor mezelf’ ‘waar/sterk’ maken zodat mijn onbewuste er naar handelt, én actie ondernemen. Want met alleen het ‘waar’ maken van een overtuiging, kom je er niet.

Wat heb ik hiervan geleerd

Dat vaker vooruit kijken voor mij helpt. En tijd voor mezelf (en mijn vriend) inplannen ook. Dat ik dat altijd al wel wist – bewust – maar dat als het onbewuste daar niks van gelooft je kan doen wat je wilt maar niks of weinig bereikt. En dat wist ik ook al.

En dat is nou precies wat zo belangrijk is: herhaling

Het is zo goed om dingen die je al weet nogmaals te horen. En om het ook op een andere manier te horen. Dan zakt het nog dieper in en worden er nog meer connecties in je hersenen gemaakt die de reeds aanwezige kennis en wijsheid koppelen met het nieuwe.

Gaaf!

Want al mijn vervolgtrainingen (NLP in een notendop 2 t/m 6) start ik met herhaling. Omdat het zo belangrijk is. En omdat we voor we het weten weer in oud gedrag vervallen. Fietsen kon je ook niet in één keer. Herhaling is de moeder van alle vaardigheden.

Sleutel in je onbewuste

De sleutel ter voorkoming van steeds weer doen wat niet werkt, zit ‘m in je onbewuste.
Wat doe jij onbewust waar je niet blij mee bent? Ren je aan jezelf voorbij? Snauw je? Zorg je beter voor anderen dan voor jezelf? Stel je geen grenzen? Ben je ontevreden over hoe je leven er nu uitziet (werk, relatie, gezondheid, enz.) maar hoop je stiekem dat het vanzelf wel beter wordt?

Als je bewust kon veranderen had je dat toch al lang gedaan?

Hoe vaak nemen mensen zich niet voor: ik ga dit vanaf vandaag anders doen. Dat lukt misschien en halve dag, misschien een hele of zelfs twee dagen. Maar hup, dan doen ze weer zoals ze altijd hebben gedaan. En als je doet wat je altijd hebt gedaan, zul je krijgen wat je altijd hebt gekregen.
Bewust veranderen valt niet mee. Want dat waar je onbewust in gelooft (ik wil aardig gevonden worden, ik ben niet belangrijk, ik mag niet voor mezelf kiezen enz.) is altijd sterker.

Hoe dan?

Hoe kan je dan – daar waar jij dat wilt – je eigen doen en laten veranderen? Door NLP bij me te komen volgen! Ja, het is preken voor eigen parochie maar ik heb er zelf zo ontzettend veel aan gehad. Dat gun ik iedereen! Ik heb er niet voor niets mijn werk van gemaakt. Omdat het werkt!

Dit is wat het o.a. laatst heeft opgeleverd

Vaak vraag ik aan het einde van de training aan de cursisten wat de training ze heeft gebracht. Een aantal reacties:

  • Inzicht in mijn gedachtes
  • Interessant!
  • Goed voor mezelf zorgen levert ontspanning op
  • NLP-modellen opgeslurpt
  • Dik tevreden!
  • Het leven wordt leuker als ik positiever ben
  • Het helpt me dingen kleiner te maken
  • Ik hoef niet bang te zijn voor anderen
  • Inzicht in communicatie
  • Meerwaarde!
  • Een troost: ik ben niet de enige

Wil jij dit ook?

Op maandag 11 maart vertel ik je er meer over. Kost je helemaal niets, levert al onwijs veel op. Ben je er ook bij?

Gratis tips

Liever gratis tips vanuit je luie stoel? Meld je dan nu aan voor jouw half uur gratis tips via Skype.

Liever een afspraak maken?

Nog vragen?

Training volgen?

Op donderdag 18 april start de 4-daagse NLP in een notendop 1-training. Er is nu nog plek. Kies je voor jezelf en ben je er ook bij?


 

Waardevol als je – hieronder bij ‘Reactie’ – laat weten wat je er van vindt.

 

Deel deze tips gerust!

 

Wil je de nieuwe blogs per e-mail ontvangen?

Ik zorg goed voor mezelf

Voor ik je ga vertellen wat ik recent heb geleerd, wil ik je eerst laten weten dat er vanavond weer een waardevolle Minitraining is (19.30 uur, Oudkarspel). Ik leg je uit wat maakt dat je doet wat je doet en laat wat je laat. En heb je wel eens miscommunicatie? Ik laat je met plezier zien hoe dat komt en hoe je er mee om kan gaan. Ben je er ook bij?

Oké, en dan nu meer over de cursus waar ik in mijn vorige blog over had.

99 % van ons gedrag is onbewust

Dat vertel ik altijd aan de cursisten. Wat maakt dat je iemand aardig vindt of juist niet? Hoe komt het dat je dol bent op spelletjes of juist niet? De één is een open boek, de ander meer gesloten. Hoe komt dat? Dat zit allemaal in ons onbewuste.

De cursus onderstreepte dat maar weer

PSYCH-K® ging met name over overtuigingen. Overtuigingen zijn kronkels in je hoofd die altijd waar zijn voor jou. Ze vormen de basis van je persoonlijkheid. Deze training ging niet zo zeer over beperkende overtuigingen zoals ik in mijn trainingen behandel. Beperkende overtuigingen zijn bijvoorbeeld ik ben niet leuk, ik ben niet interessant, ik heb niks te vertellen, ik ben onzeker en wat al niet meer. Allemaal gedachten die waar kunnen zijn geworden voor onszelf en die ons beperken. Onbewust.

Maar we gingen nu direct naar de versterkende en ondersteunende overtuigingen: Ik ben leuk, ik ben interessant, ik ben waardevol, ik ben zelfverzekerd. Noem maar op!

Evenwicht tussen linker- en rechterhersenhelft

De linker hersenhelft is van de ratio, de rechter van het gevoel en de empathie. Deze twee helften zijn vaak uit balans en in die disbalans is er plek voor beperkende overtuigingen.

Het briljante is dat ik heb geleerd om evenwicht te brengen in de beide hersenhelften. Dit evenwicht zorgt er voor dat je onbewuste zich makkelijk en eenvoudig openstelt voor nieuwe versterkende en ondersteunende overtuigingen en het reduceren van niet-effectieve stress. Hoe gaaf is dat?

Uiteraard is achteroverleunen daarna geen optie

Als het evenwicht eenmaal is hersteld en er een nieuwe overtuiging ‘waar’ is voor het onbewuste, staat niks je meer in de weg. Dit ‘waar’ maken/er in geloven/sterk maken werkt door middel van een spiertest. Je lijf geeft aan of een versterkende overtuiging waar is voor jou of niet. Gaaf hè?

Daarna is het natuurlijk wel zaak om bijbehorende acties uit te voeren. Onze saboteur die graag energie wil besparen en liever lui dan moe is, zal liever achteroverleunen.

De te volle agenda

In mijn blog van vorige week schreef ik al dat ik de groepstrainingen, 1 op 1-trainingen, coaching, bedrijfstrainingen enz. zo leuk vind en dat dat er voor zorgde dat ik te veel ‘ja’ had gezegd. Met als resultaat een iets te volle agenda en een vol hoofd. En ik was op zoek naar de overtuigingen die daar achter zitten. De versies die mij beperken dus. En ik kwam hier op uit: ik mag geen vrije tijd nemen, ik mag niet genieten, ik moet nuttig bezig zijn.

Op zoek naar het beperkende hoeft niet!

Het enige wat nodig was is testen of mijn lijf/mijn onbewuste ‘gelooft’ of iets waar voor me is of niet. En waar kwam ik op uit: Ik zorg goed voor mezelf. Mijn lijf en onbewuste geloofden er niks van. Door de gevolgde training kan ik er nu eenvoudig en snel voor zorgen dat mijn lijf en onbewuste er van overtuigd zijn dat het wel zo is. Dat ik wel goed voor mezelf zorg dus. Hoe gaaf is dat?

Ik heb geleerd deze overtuigingen niet alleen ‘aan’ te kunnen zetten bij mezelf, maar ook bij anderen. Gaaf hè? Wil je dat ik je hierbij help? Ook dat doe ik graag. Bel of mail me.

Nu nog actie

Want met het versterken van een nieuwe gave overtuiging alleen kom je er niet. Gevalletje wie A zegt moet ook B zeggen. A zeggen alleen kan wel, maar helpt je niet verder.

Eerste actie

Ik loop mijn agenda door en blok een paar dagen extra in tijden waar ik zie dat mijn agenda al aardig vol loopt. En ik hou me er ook aan want afgelopen tijd was leerzaam. Check!

Tweede actie

Ik zou volgende week een andere training volgen maar die gaat helaas niet door. Balen! Voordeel is wel dat ik opeens ruimte in mijn agenda heb. Die ik normaal gesproken direct op zou vullen met werk. Helemaal met alles wat is blijven liggen en wat ik al eerder had willen doen. Maar… ik heb hiervan geleerd! Ik neem 1 dag vrij op de dag dat mijn vriend ook vrij is. Check!
Dus lieverd, ik weet je dat je mijn blogs leest, wat voor leuks gaan we doen volgende week?

Misschien denk je: tjonge jonge, doe eens gek. Een hele dag vrij! Waarom geen week? Maar als je mij een beetje kent weet je dat ik van het type ‘eerst werken, dan spelen’ ben, dus dit is voor mij al heel wat.

Derde actie

Ik heb aanstaande vrijdag tussen 13.00 en 15.30 uur ruimte in mijn agenda. En dat laat ik zo. Het wordt heerlijk weer en ik ga er lekker van genieten.
Check!

Trots

Als ik dit zo opschrijf en weet dat ik er ook naar ga handelen, voel ik me trots. Wat gaaf! Persoonlijke groei en ontwikkeling is altijd veel meer waard dan het bedrag wat er tegenover staat. Ik geef mezelf een schouderklopje dat ik hier tijd voor vrij heb gemaakt. Ook al kwam het qua agenda niet helemaal gelegen. Het is weer een belangrijke les voor de rest van mijn leven.

Ook overtuigingen versterken?

Bel of mail me, dan maken een een afspraak (aanstaande vrijdag kan ik niet).

Misschien wil je eerst meer over mijn trainingen horen?

Dan kom je vanavond toch lekker naar de gratis Workshop in Oudkarspel? We starten om 19.30 uur en het kost je geen cent. En ik garandeer je dat je rijker weggaat dan dat je kwam. Waarom zou je het niet doen?

Waardevol als je – hieronder bij ‘Reactie’ – laat weten wat je van dit blog vindt. â˜ºï¸

Deel dit blog gerust.

Wil je de nieuwe blogs per e-mail ontvangen?

Geen bloginspiratie

Blogs. Ze rollen vaak zo van mijn toetsenbord. Meestal vang ik iets op tijdens een training of in het dagelijks leven en ga ik daar over schrijven. 9 van de 10 keer 1 of 2 dagen voordat een blog er uit gaat. Maar nu gebeurt er niks. Al een paar weken. Vandaar dat je afgelopen tijd een paar filmpjes hebt ontvangen. Die zijn weliswaar ook bedoeld om zo nu en dan te versturen maar niet zo snel achter elkaar.

Stuks of 6 blogs achter elkaar

Afgelopen zomer, toen ik na een paar heerlijke vrije weken net weer van start ging, vlogen de blogs van mijn toetsenbord. Alles wat ik zag en hoorde was aanleiding om iets over te schijven. Dat had ik nog niet eerder gehad maar het was wel lekker. Onderwerpen genoeg.

Maar nu wil het maar niet vlotten

Ik vraag me af hoe dat komt en ik weet het direct: ik heb mijn agenda te vol gepland en mijn hoofd daarmee ook. Sinds begin januari heb ik of groepstraining, of 1 op 1-training of coaching of ik volg zelf training. Stuk voor stuk hartstikke leuk. En ik heb me laten verleiden tot ‘overplannen’; een te volle agenda dus.

Weekend is heilig

Wanneer ik in het weekend training geef, heb ik mijn weekend door de weeks. En, gebeurt wat er gebeurt, weekenden zijn heilig wanneer ze ook vallen. Telefoon uit, mail blijft dicht. Dat heb ik wel geleerd in het verleden en het gaat me goed af. 99 van de 100 keer dan want afgelopen tijd was het anders.

Groepstrainingen had ik al staan.
1 op 1 training? Ach, het is maar een ochtendje; past er precies tussen.
Coaching? Ja natuurlijk joh, kom maar. Je belt immers niet voor niks toch?
Zelf cursus volgen? Leuk! Komt eigenlijk niet helemaal lekker uit maar het past wel precies tussen 2 trainingen in. En mijn eigen groei staat boven alles en dus gaf ik me op. Agenda vol en even geen tijd om een blog te schrijven dus.

Nog 1 dag zonder afspraken over

Belt een bedrijf, of ze nog een dag op herhaling kunnen komen in de tussentijd. ‘Ken net’, zie ik in mijn agenda. Ach, komt niet helemaal lekker uit maar het kan wel. Afspraak gemaakt en ach, een blog, dat komt wel.

Weekend niet heilig

En zo betrap ik me er op dat ik op mijn ‘zaterdag’ (die dus ook door de weeks kan vallen), toch een paar uurtjes aan het werk ben. Allemaal ditjes en datjes. Kleine klusjes die altijd meer tijd vragen dan ik van tevoren had ingeschat. De volgende ‘zaterdag’ doe ik dat weer. Ondanks dat geen blog.

Weer wat geleerd

Tja, weer wat geleerd dus. Maar dat zeg ik nu wel maar wat doe ik aan de verleiding om toch ‘ja’ te zeggen tegen iemand terwijl het eigenlijk niet kan? Afgelopen december heb ik verschillende keren ‘nee, sorry, dan kan ik niet gezegd’ tegen mensen die training of coaching wilden of een andere afspraak wilden maken. Het kostte me veel moeite maar ik zag mijn agenda alweer vollopen en ik heb er voor gezorgd dat ik die laatste week in december vrij had. Goed zo!

Hoezo lukte het toen wel?

Blijkbaar dacht ik in december dat ik in januari en februari weer alle tijd van de wereld zou hebben en heb ik op allerlei dingen ja gezegd. Leuke dingen, dat zeker. Maar ben ik even vergeten dat of afspraken hebben of weekend voor mij niet werkt. En dat ik af en toe een dag in mijn agenda nodig heb die zonder afspraken is. Voor offertes, bedrijfsafspraken,  administratie, mails, het vizier voor de komende tijd, mijn derde e-book (al lang in de planning maar nog niet van gekomen) en de blogs en alle andere zaken.

Ik scrol even naar mijn agenda

Ik zie dat ik over een paar weken waar groot in het rood ‘Vrij houden van afspraken’ staat, ik ook gewoon een coachingsgesprek heb ingepland. Onder het mom van, ach, dat kan wel even. Dat werkt natuurlijk niet Assie.

Waar heeft dit mee te maken?

Ik wil anderen een plezier doen en ik wil ze dolgraag helpen. Dat is mijn ding! Dat is één kant van het verhaal. Het andere is, misschien herken je het van mijn blog over mijn auto uit 2017 (schandalig ?), dat ik opgegroeid ben op een fruitteeltbedrijf en dat de les van ‘één hagelbui en de oogst is weg’ er voor mij voor zorgt dat ik niet zo makkelijk geld uitgeef. De positieve kant er van is dat is heel goed kan sparen. Het appeltje (…) voor de dorst is er wel. Maar de andere kant is dat ik het gevoel heb dat ik ‘altijd aan het werk moet’.

Ik mag geen vrije tijd nemen, ik mag niet genieten, ik moet nuttig bezig zijn, is dat het?

Het toeval (dat niet bestaat overigens) wil dat ik over 3 uurtjes cursusdag 2 heb. Voor de duidelijkheid: ik ben zelf cursist deze dagen. We hebben het 3 dagen lang over het aanpakken van overtuigingen en het reduceren van stress. Ik ga eens goed kauwen op welke overtuiging daadwerkelijk ten grondslag ligt aan mijn te volle agenda. En ach, mijn onbewuste weet dat al lang.

Zou zomaar kunnen dat ik daar binnenkort een blog over schrijf… ?

Ben je benieuwd wat voor jou maakt dat je doet wat je doet en laat wat je laat?

Op 12 februari aanstaande geef ik weer een gratis Workshop (die al maanden ingepland staat overigens ?). Ik vertel je hoe je meer grip kunt krijgen op je denken en doen en ik geef je inzicht in het ontstaan van miscommunicatie. Je bent van harte welkom.
Dinsdag 12 februari – 19.30 uur – Het Behouden Huis – Dorpsstraat 850 – Oudkarspel.
Laat je even weten dat je komt?

Wil je de nieuwe blogs per e-mail ontvangen?

‘Nou zorgen ze maar eens goed voor míj!’

Dit hoorde ik laatst iemand zeggen: ‘Nou zorgen ze maar eens goed voor míj!’. De ondertoon was duidelijk voelbaar: irritatie (omdat er niet eerder of te weinig voor haar gezorgd is), teleurstelling (dat mensen niet in de gaten hebben hoeveel ze voor hen doet en dat ze dat niet terugkrijgt) en pijn en vermoeidheid (omdat ze al zoveel voor anderen gezorgd heeft en ze maar geeft en geeft en geeft).

Verwacht jij ook dat anderen ‘nou maar eens’ goed voor jou zorgen?

Dat is een mooie verwachting. Maar er zit een mooi woord in het woord verwachting: wacht. Voor je het weet wacht je tot je een ons weegt tot anderen ‘nou maar eens’ goed voor jou gaan zorgen.

Anderen kunnen niet ruiken wat jij nodig hebt

Blijkbaar is er al heel wat aan vooraf gegaan. Met de genoemde irritatie, teleurstelling, pijn en vermoeidheid tot gevolg. Als je steeds voor anderen klaar staat, heb jij hen geleerd dat dat is wat je doet. Als je daar opeens mee stopt en wacht tot je het terugkrijgt, zou de teleurstelling nog wel eens groot kunnen zijn.

Zeggen wat je nodig hebt

Het klinkt zo eenvoudig. En dat is het eigenlijk ook. Benoem wat je voelt, wilt en verwacht. Vertel als je je rustig voelt dat je niet tevreden bent en wat je wensen zijn. Niet vanuit irritatie. Dat geeft immers alleen maar meer irritatie en brengt je nog verder van huis. Want dan krijg je weer niet wat je nodig hebt. En zo gaat het cirkeltje maar door.

Nog niet zo makkelijk?

Misschien vind je het spannend om echt te zeggen wat je voelt, wat je wilt en wat je nodig hebt. Ik help je daar ontzettend graag bij. Mijn trainingen gaan namelijk over jóu. Over wat je doet en welke reactie van de ander dat teweegbrengt. Wil je een andere reactie, dan heb jíj iets anders te doen. Verwachtingen bij de ander neerleggen gaan je niet helpen. Je kan een ander ook niet veranderen want dat is aan die ander. Je kan wel beter leren vertellen hoe het met je is en leren vragen stellen zodat de ander jou beter leert kennen. Je leert jezelf ook beter kennen.

Gebruiksaanwijzing

Iedereen heeft zijn eigen gebruiksaanwijzing. Ik help je ontzettend graag met het ontdekken van je jouwe. Hoe gaaf zou het zijn om eens vrijblijvend online met mij te kletsen?

 

Nog vragen?

 

Waardevol als je – hieronder bij ‘Reactie’ – laat weten wat je er van vindt. â˜ºï¸

Omdat ik achter mijn trainingen sta: niet tevreden geld terug

Voor het eerst sinds 1 oktober 2008 bied ik een niet-tevreden-geld-terug-mogelijkheid aan. Omdat dat misschien net het zetje is dat jij of iemand in jouw omgeving nodig heeft.

Hindernissen, hobbels, beren op de weg, 1001 redenen om niet in zichzelf te investeren. Ik hoor de pijn en de struggels bij anderen en heb er ontzettend veel moeite mee dat ze er soms voor kiezen om het eerst nog erger te laten worden. Wegens tijdgebrek, angst, onzekerheid of wat dan ook.

Frustrerend

Voorbeeld: Iemand zit ziek thuis. Niks lichamelijks maar hij is ‘gewoon helemaal op’. Ik zie de struggel en het ongemak. Dit wil je toch niet zo door laten gaan? Hier wil je toch vanaf? En toch kiezen mensen er vaak voor het nog even door te laten sudderen. Omdat ze denken dat het vanzelf over gaat.

Soms is het nog niet erg genoeg

Dat klinkt misschien gek maar het is wel zo in mijn ogen. Mensen gaan vaak pas in actie als ze het echt he-le-maal zat zijn en niet meer anders kunnen. Dan pas is het moment: het moet anders!

Je belabberd voelen kan comfortabel zijn

Klinkt dat gek? Soms voelt iemand zich al zo lang ellendig of he-le-maal op, dat ie niet meer weet hoe het anders kan en hoe het voelt om zich goed te voelen. En dus is het vervelende gevoel van he-le-maal-op-zijn vertrouwd geworden. En wordt het spannend als het anders is, dus houdt ie het daarom hier maar bij, want dit is bekend.

Ik weet er alles van

10 jaar heeft mijn burn-out geduurd. T-I-E-N jaar!! Absurd. Ik was nogal eigenwijs. Vond dat ik nog wel even door kon gaan ook al viel ik er bijna letterlijk bij neer. En dat voorkwam ik alleen maar omdat ik me goed vast hield. Ik strompelde naar mijn bureau, handen langs de muren om me staande te houden. Toen ik eenmaal zat zei een collega: ‘Zou jij niet naar huis gaan?’ Hoe durfde ie dat te zeggen!! Ik kon best mijn werk doen. Ik had zittend werk dus dat kon makkelijk. Wat dacht ie wel? Je meldt je toch niet zomaar ziek? Tssss….

Een seconde of tien zag ik helemaal niets meer

Ze hebben me naar huis gebracht. Ik vond dat ik nog wel kon rijden maar ze waren het niet met me eens. De tijd die ik toen heb gehad was loodzwaar. Sokken aantrekken was een bereklus. Elke dag was slopend. Ik stond enorm in de min en dus zwaar in het rood op mijn energiebankrekening. En dat ik me mezelf allemaal aangedaan…

Trap niet in dezelfde valkuil als ik!

Herken je dit gedrag? Van jezelf of van iemand in je omgeving?

Dan hier mijn noodoproep: trek aan de bel! Laat me je of die ander helpen! Het is zoveel eenvoudiger dan je nu nog denkt.

NLP hielp mij uit mijn burn-out

Dus ik weet waar ik over praat. En ik weet hoe het leven er daarna uitziet.

Toch nog even zo doorgaan?

Als je je in mijn verhaal herkent, wat kost het je om zo door te gaan?
Welk effect heeft dat op jou?
Op jouw gezondheid?
Op je energielevel?
Wat kost het je met betrekking tot je relatie met je partner, kinderen, vrienden, familie, collega’s?
Wat doet het met je eigenwaarde?
Is het ’t dat allemaal waard?

Niet tevreden geld terug

Dit bood ik laatst iemand aan bij wie ik de neerwaartse spiraal zie. Heb ik nog niet eerder gedaan. Maar waarom zou dit aanbod alleen voor die persoon zijn?
Dus:
Als je je nu inschrijft voor de NLP in een notendop 1-training die op 16 januari aanstaande van start gaat, bied ik jou de unieke mogelijkheid om je geld terug te krijgen als je na 4 trainingsdagen niet tevreden bent. Dit geldt alleen voor de paar plaatsen die nu nog over zijn in deze training.

Je hebt nog tot 31 december 2018, 23.59 uur

Zodat je 2019 goed van start kan gaan. En dat wat je niet helpt achter je kan laten. Omdat je het verdient.
Ga je proosten op een goed jaar?

Is dit niet op jou van toepassing?

Geef het dan door aan iemand anders in je omgeving. Niemand verdient het om aan te modderen.

Is de training dan alleen voor mensen die in een negatieve spiraal zitten?

Zeker niet! Het gaat over zoveel meer. Over bewust worden van je eigen gedrag, denken in mogelijkheden, communicatie met jezelf én met anderen, energie besparen, stoppen met invullen en negativiteit buiten je houden. En nóg veel meer.

Nog vragen?

Bel of mail me gerust. Ik help je graag. Ik heb het werk even neergelegd en ga ik samen met mijn vriend en familie genieten van de feestdagen. Omdat ik geleerd heb om goed voor mezelf te zorgen en mijn batterijtje op te laden. 4 januari ga ik weer aan de slag en dan ben ik er weer om mijn mail te openen en de reacties te lezen. Het kan dus even duren voor je antwoord krijgt.

Fijne jaarwisseling en alle goeds voor 2019!

Edwin Evers kiest ook voor zichzelf

Edwin Evers heeft zijn keuze gemaakt

Mocht je hem niet kennen: hij heeft eind december 2018 na 21 jaar Evers staat op afscheid genomen als radio dj. Hij vindt het nog steeds ‘het mooiste wat er is’ zo zei hij. Maar de prijs werd hem te hoog. Het vroege opstaan, de dingen die hij moest laten om 5 ochtenden in de week weer te kunnen knallen, heb kostte hem te veel. Het is tijd voor wat anders. En dus heeft hij zijn moeilijke keuze gemaakt.

Zou hij zich schuldig voelen?

Ik heb hem zelf niet gesproken (hij was nogal druk de laatste tijd ?) maar ik kan me voorstellen dat het geen makkelijke keuze was. Zijn besluit om te stoppen heeft ook gevolgen voor Niels en Rick, zijn sidekicks. Maar ook voor Peter Heerschop die elk vrijdag aanschoof met Lieve Marianne (wat was dat gevoelig en hilarisch tegelijk), voor de zender, de luisteraars en natuurlijk voor nog veel meer mensen.

Teleurgestelde luisteraars

Velen stonden met Edwin op, al zijn er natuurlijk ook mensen die geen radio luisteren of voor een andere zender kiezen. Er zullen veel luisteraars teleurgesteld zijn door zijn besluit. Zij zullen op zoek gaan naar een andere zender of een andere manier om in dezelfde stemming te komen die dat programma hen bracht.

Maar de gevolgen voor anderen hebben Edwin niet weerhouden

Want hij heeft voor zichzelf gekozen. Petje af Edwin!
Edwin is namelijk niet verantwoordelijk voor een goede start van de dag van Nederland. Dat is ieders eigen verantwoordelijkheid.
Het is ook niet de plicht van Edwin om te zorgen voor brood op de plank bij Niels, Rick, Peter Heerschop en vele anderen. Ieder heeft immers zelf voor zijn eigen brood op de plank of smoothie in de beker te zorgen.
Hij is ook niet verantwoordelijk voor het wel en wee van Radio 538. Het is aan de zender zelf om weer creatief te zijn en de juiste mensen aan te trekken om de luistercijfers te behouden en eventueel op te krikken.

Durf jij ook voor jezelf te kiezen?

De Kerstdagen staan voor de deur. Hoe vul jij die in? Ga je leuke dingen doen of ga je allemaal dingen doen waar je he-le-maal geen zin in hebt? Als je leuke dingen gaat doen: good for you!

Maar als je ‘ja’ hebt gezegd tegen mensen en uitnodigingen waar je liever ‘nee dank je wel’ tegen had willen zeggen kan dat je heel veel energie kosten en start je 2019 met (nog meer) vermoeidheid. En voor je het weet gaat het jaren zo door. Want we leven in patronen. En patronen die je bakken met energie kosten ben je liever kwijt dan rijk toch?

Wat ga je anders doen?

Als je zo terugkijkt op het afgelopen jaar:

Waar ben je tevreden over? (privé, werk, gezondheid, enz.)
Wat kan er beter?
Wat ga je anders doen?
Wat wil je werkelijk diep van binnen?
Hoe ga je dat doen?
En zeker niet onbelangrijk: hoe ga je er voor zorgen dat het niet alleen een voornemen blijft maar dat je écht stappen zet die tot een blijere en energiekere jij leiden?

Het je alleen voornemen werkt niet

Veel mensen nemen zich van alles voor (voor 1 januari, op 1 januari maar ook in de zomer) maar komen niet tot actie. Omdat er een saboteur aanwezig is die heel sterk is en die 1001 argumenten heeft om maar gewoon door te gaan zoals het nu gaat. Omdat je saboteur alleen maar aan nú denkt. Nu niets doen kost nú immers geen energie. Dat het op de langere termijn alleen maar meer energie kost en dat het ten koste gaat van je eigenwaarde en je plezier, daar is je saboteur niet mee bezig.

Wat werkt dan wel?

De sleutel om te leren grenzen stellen, beter voor jezelf zorgen, duidelijker uitspreken wat je voelt, betere gesprekken voeren en alles wat je nog meer zou willen zit in je onbewuste.
Mijn werk bestaat onder andere uit het samen met jou vinden van die sleutel en ontdekken welke kant je ‘m op moet draaien. In mijn trainingen leer ik je namelijk Hóe je dingen anders kan doen. Als jij dat wilt natuurlijk want ik ga je niet vertellen wat je wel en niet moet doen. Dan kan je prima zelf. Ik help je er graag bij.

Gestopt met kerstkaarten schrijven

Jaren geleden merkte ik dat er ik er als een berg tegenop zag: elke keer die kaarten schijven. Want je kan het toch niet maken om niks van je te laten horen? Anderen sturen toch ook een kaart? Wat zullen ze wel niet denken als ze van iedereen een kaart krijgen behalve van mij?
Tot ik me bedacht dat het alleen maar bergen energie kostte en me niks bracht. Een ander heeft toch ook niks aan een kaart die vol stress geschreven is? Dus ben ik er mee gestopt. Zeker al een jaar of twaalf. En dat was vóór de tijd dat mensen elkaar digitaal het beste wensen.

Zo zien mijn Kerstdagen er uit

De ene dag met mijn schoonfamilie (wauw, ik heb schoonfamilie ? dat was afgelopen jaren wel anders) en de andere dag met mijn familie.
Ik heb er zo’n zin in! Ben elk jaar weer blij dat mijn ouders er nog zijn, dat mijn broer en ik nog steeds na al die jaren zo’n super goeie band hebben, dat ik zo’n gezellig positief knuffelneefje heb met het Syndroom van ‘Up’, dat mijn schoonzus er is die altijd gespreksstof heeft en bezorgd is om mijn moeder, dat haar dochter (die wij cadeau hebben gekregen en het is zo’n heerlijke meid) en haar vriend er zijn.

Én… als kers op de taart dit jaar drie extra stoelen aan tafel: één voor mijn vriend ?, één voor zijn dochter en één voor haar vriend. Wat een rijkdom. Ik kijk er echt naar uit.

Eenvoudige brunch

We brunchen bij ons. En daar waar ik me voorheen druk maakte: het moet wel lekker zijn, gezellig, er moeten bijzondere dingen op tafel komen, er moet absoluut genoeg zijn voor iedereen, laat ik het veel meer op zijn beloop.

Het gaat immers niet om wát er op tafel staat, maar wíe er om tafel zitten.
Het gaat niet om de energie die het me heeft gekost en de stress die het me heeft gebracht om het allemaal piekfijn voor elkaar te maken, maar om de energie en aandacht die ik heb voor mijn lieverds aan tafel.
En echt, ik ben een stuk gezelliger zonder al die stress en hoge eisen vooraf.

Ik gun je dagen die je hart verwarmen

Met mensen die daar aan bijdragen. Ik gun je liefde voor jezelf en voor anderen (in die volgorde). Ik gun je rust, zachtheid en plezier. Ik gun je dat je ‘nee’ durft te zeggen waar nodig en ‘ja’ daar waar het je goed doet. Dat je plezier hebt in het bereiden van een vijf gangen diner als je daar voor kiest.

En nu ik

Wil je ook meer doen wat goed is voor jou en je hart volgen en kenbaar maken wat je wilt?

Op dinsdagavond 10 september aanstaande geef ik weer een gratis Workshop. En nu ík; doen wat goed is voor jóu.’. Ook jij bent van harte welkom.

 

Dinsdagavond 10 september – 19.30 uur – Het Behouden Huis – Dorpsstraat 850 – Oudkarspel

Laat je even weten dat je komt?

Waardevol als je – hieronder bij ‘Plaats een reactie’ – laat weten wat je er van vindt. â˜ºï¸

Nieuwe blogs per e-mail ontvangen?

Een bijna nieuwe auto!?!? Toe maar!!!

Voordat ik je vertel over mijn struggel met het kopen van een auto (nou, nou, zo’n vrij nieuwe auto, is dat nou nodig?!?), eerst dit:

Op woensdag 16 januari gaat de 4-daagse NLP in een notendop 1-training van start. Hierin leer ik je graag hoe je met respect voor een ander én je zelf beter voor jezelf kan zorgen en je met minder moeite meer kan bereiken.
Wil je ook meer grip op je eigen denken en doen? Er is nu nog een paar plaatsen vrij. Meer info over deze waardevolle training: https://www.astridentius.nl/trainingen/nlp-in-een-notendop-1/.

 

En dan vertel ik je nu graag over mijn struggels met de aanschaf van een andere auto.

Ik reed al een tijdje in een wat oudere auto (met een vrij nieuw nummerbord dat dan weer wel) met dito ongemakken: de lak bladderde behoorlijk, de airco deed het niet meer en de achterruitverwarming deed het nog maar voor de helft. Dat had ik natuurlijk allemaal kunnen laten repareren. Maar nee, die auto is dat niet meer waard dus ik tuf nog wel even door…

‘Wordt het niet tijd voor een ander?’

Dit was de vraag die mijn vader nu en dan stelde. Want die auto met bladderende lak is toch niet echt representatief als ik daar mee bij de bedrijven kom. Mwah…, dat maakt mij niet uit. Het gaat toch om wie ik ben en om wat ik doe? Niet om in wat voor auto ik rijd en hoe ie er uit ziet?

‘Met jouw plannen kan de aanschaf van een auto nog wel eens een goed idee zijn.’

Dit is wat mijn vriend tegen me zegt. Gezien mijn plannen voor een vrijstaand huis in landelijk gebied met een trainingsruimte op hetzelfde erf. ‘Ik rij ‘m af hoor’, reageer ik. Want dat is wat ik steeds in mijn hoofd heb gehad. Anders had ik net zo goed die airco en achterruit kunnen laten repareren.

Mijn vriend komt er nog eens op terug

‘Als je met de bouw en verbouw bezig bent, heb je dan wel zin om om een andere auto uit te gaan? Is het niet lekker als je die nu al hebt zodat je je t.z.t.’ – binnenkort bedoelt ie natuurlijk ☺ – ‘volledig op je trainingsruimte in wording kan richten? En niet ook nog eens om een auto uit hoeft?’
Hmmm…, ik heb even tijd nodig om aan het idee te wennen maar het snijdt wel hout wat ie zegt.

Maar wat voor auto dan?

Mijn huidige karretje is een Aygo. Prima auto. Klein en praktisch. Meer heb ik niet nodig. Dus doe mij maar weer zoiets.
We gaan om auto’s uit. Kijken naar Peugeot 108’s en Citroen C1’s. De Aygo laat ik links liggen. Beviel ie niet goed dan? Jawel, heel goed. Ik vind alleen dat nieuwe type niet mooi. Ik vind ‘m ‘boos’. Dus dat wordt ‘m niet.

Peugeot 108 uit 2015

We maken een proefrit. Prima karretje. Net als mijn Aygo maar dan nieuwer: 2015. Jeee, wel jong en erg nieuw. Is dat niet een beetje overdreven? Het kriebelt een beetje onwennig in mijn lijf. Vind zo’n jonge en nog nieuwe auto een beetje teveel van het goede. Maar het wordt ‘m sowieso niet want hij is grijs. En dat vind ik niet mooi.

Google laat jongere auto’s zien…

Niet alleen jongere auto’s, maar ook met minder kilometers en hipper. We gaan kijken. Het zijn auto’s uit 2017 (ik durf het bijna niet te zeggen). Zien er goed uit. Maar is zo’n auto ook wat voor mij?

Omdat shoppen – en auto’s kijken valt daar voor mij ook onder – niet mijn hobby is wil ik er niet maanden over doen maar wil ik er redelijk snel vanaf zijn. Dus we gaan een tweede keer op pad met de bedoeling dat het de laatste keer is. Hebben vier verschillende adressen met C1’s uit 2017 (ja, ik weet het: schandalig!) en jawel, er zit er eentje tussen ‘naar ’t zin’. Iets meer dan 21000 kilometer. Er stond een vergelijkbare, zowel qua kilometers als qua prijs als qua kleur bij een andere dealer, één teken verschil met het nummerbord. Sterk hè? Maar ik wilde deze. Vind het nummerbord leuker ?. Ja, het is maar net wat je belangrijk vindt ?.

Na het sluiten van de deal voel ik me blij en ongemakkelijk tegelijk

Topkarretje, daar niet van maar wat moet ik nou met zo’n jonge auto? Is dat niet een beetje onzin? Zo’n oudere auto is toch ook prima? Moet dit nou zo nodig? Had ik echt niet nog een jaartje of twee door kunnen tuffen met mijn Aygo’tje? Ik merk dat ik schroom voel als iemand vraagt hoe oud mijn nieuwe auto is. En als ik een foto maak van de auto ben ik geneigd om het nummerbord er niet op te zetten. Want een kenner weet dat ie jong is.

Waar komt dit ongemakkelijke gevoel vandaan?

Ik kauw eventjes op deze vraag. En word ik bewust van deze gedachte: ‘Eén hagelbui en je hele oogst is weg.’ Ik kom van een fruitteeltbedrijf. En heb meerdere keren meegemaakt hoe een klein hagelbuitje van een half minuutje of nog veel korter het hele werk van een jaar en daarmee de hele opbrengst de grond in kan boren. Ik voel de kramp in mijn buik als ik dit opschrijf. Ik herinner mee een hagelbui midden in de nacht. Het licht op de overloop gaat aan, mijn vader loopt naar beneden en loopt in zijn onderbroek de tuin in. Gewapend met een zaklamp. Om de schade te bekijken. Om vervolgens te melden dat er behoorlijke schade is. Ik kan de pijn nóg voelen.

Oude pijn

Zo, dit is oude pijn zeg. En niet eens van mezelf. Maar wel een boodschap die ik mee heb gekregen van thuis. Een hele waardevolle boodschap. Want dat heeft me spaarzaam gemaakt. En dat heeft er voor gezorgd dat ik, omdat met weinig geld toe kon en kan, in staat was in een tijd met weinig geld toch geld vrij te maken en zuinig te leven zodat ik kon investeren in mezelf. Om NLP-trainingen te volgen. Om te groeien en te ontwikkelen. Een behoorlijke investering voor mij. Maar elke cent waard. Meer dan dat zelfs.

Rond komen

Diezelfde spaarzaamheid heeft er voor gezorgd dat toen mijn vorige partner en ik uit elkaar gingen, ik, al was het maar net aan, in staat was om in dit huis te blijven wonen en rond te komen. Ook al sliep ik in de eerste maanden op een matras op de grond en was dat op mijn kleren na, het enige wat zich op de bovenverdieping bevond. Er zijn ergere dingen. En ik ben er een grote meid van geworden.
Dat was toen en dit is nu. En nu kan ik deze auto kopen en er van genieten. Geen hagelbui die mij tegenhoudt.

Gratis tips

Wil je je ook bewust worden van je eigen gedachten en checken of ze nog actueel zijn of uit het jaar kruik? Zodat je stopt je te laten beletten door gedachten die al lang over datum zijn?
Meld je dan nu aan voor jouw half uur gratis tips via Skype.

Heb je al training of coaching bij me gevolgd? Natuurlijk help ik ook jou graag!

PS

Ik betrapte me er op dat ik heel even heb gedacht dat dit blog beter over een paar weken kan verschijnen. Want dan is het 2019. En dan lijkt mijn auto 2 jaar oud. Wahahaha. Wat kan ik toch lekker mutsen.
Enne…, de PS is niet zomaar een PS, het zijn de eerste tekens van mijn nummerbord. Van 2017 dus. En niet zomaar van januari of mei, welnee. Van september! Zoals mijn vader al zei; hij moet bijna nog geboren worden. ?

Waardevol als je – hieronder bij ‘reactie’ – laat weten wat je er van vindt. Muts ik in de tussentijd nog een tijdje verder.  ?

Genaaid

De eerste aflevering van het programma Genaaid maakte al indruk op me, laat staan de tweede. In deze aflevering is o.a. te zien onder wat voor omstandigheden onze kleding tot stand komt. Hoe hard de mensen in Myanmar moeten werken voor een super goedkoop milieuvervuilend shirtje voor ons. Ik had er al wel veel over gehoord maar dat het zo erg is voor mens en milieu wist ik niet.

Katoenplukkers

De katoenplukkers staan dag in dag uit voorovergebogen te plukken. De katoenpluisjes kriebelen op hun lijf en in hun ogen. ’s Ochtends is het al 30 graden maar ze plukken door.

Katoen drogen en verven

Vervolgens ligt de katoen buiten op de grond en moet het regelmatig gekeerd worden want het moet drogen. Ook dit gebeurt met de hand, voorover gebogen wordt de katoen met de handen omgeschept. Wederom kriebelt de katoen op huid en ogen. Dan wordt het geverfd met gloeiend heet water en uiteraard verf en als ik de Nederlandse deelnemers aan het programma mag geloven, verspreidt het een enorm misselijkmakende chemische geur. Dat kan niet gezond of ecologisch zijn.

Vervuild water

Het water in de omgeving van elke katoenfabriek is blauw/grijs gekleurd. Van de verf! Schrikbarend. De kledingindustrie blijkt na de olie-industrie de meest vervuilende industrie te zijn. De gemiddelde Nederlander schijnt 5 spijkerbroeken in zijn kast te hebben; het meest vervuilende kledingstuk. Het kost alleen al 8000 liter water per spijkerbroek 8000 liter! Om over de verf nog maar te zwijgen.

Hoeveel spijkerbroeken heb ik?

In gedachten ga ik mijn kledingkast na: ik heb twee oude vodjes, voor het klussen (ik ga immers verhuizen naar een ander huis met bijpassende trainingsruimte, ik weet alleen nog niet wanneer en waarheen maar die broeken liggen alvast klaar).
Dan heb ik twee broeken die me inmiddels een beetje boos aankijken omdat ik ze niet meer draag omdat ik ze niet meer – herstel: nog niet – pas. Maar ik hoop dat dat gaat gebeuren. Verder heb ik drie knappe blauwe spijkerbroeken die ik wel pas, en twee grijze. Die grijze zijn stretchbroeken (bedoeld om uit je comfortzone te stappen, geintje) en die belanden veel sneller in de kledingbak omdat ze gaan lubberen.

Waarom koop ik nieuwe kleding?

Gelukkig ben ik niet zo modegevoelig, dat scheelt. Kleding kopen is absoluut mijn hobby niet, dus dat scheelt ook. Waarom koop ik nieuwe kleding? Omdat het vaal wordt, omdat er pluisjes opzitten, omdat het lubbert of omdat er vlekken opzitten. Met andere woorden: ‘omdat het niet meer kan’.

Deze kleding kan niet meer, wie bepaalt dat eigenlijk?

Het is míjn kleding dus ik maak de keuze. Maar ik laat me beïnvloeden door de omgeving. Ik heb me laten verleiden door de vergissing dat ik er ‘goed uit moet zien’. En dat vale, lubberende kleding dus niet kan. Ook al loop ik in mijn vrije tijd nog wel in die ‘oude’ kleding, ik krijg zeker na het zien van het programma Genaaid een onbestemd gevoel als ik denk aan nieuwe kleding.

Winterjas weg na 8 jaar

Als het programma af is zit ik nog een heel tijdje voor me uit te staren. Hoe ga ik met mijn kleding om? Doe ik het te vroeg weg? Mijn vorige winterjas heb ik 8 jaar gedragen. Nou ja, 8 jaar, 8 winters. Dat scheelt nogal. Waarom heb ik een nieuwe gekocht? Het was een witte jas, en die was op een gegeven moment niet meer wit te krijgen/houden. En er kwamen pluisjes op de plek waar mijn mouwen tegen een ander gedeelte van mijn jas hebben geschuurd. MAAR VERDER IS ER NIKS MIS MEE!!! En toch doe ik ‘m weg. Heb ik ‘m vervangen door een knal roze. Die ik inmiddels voor het derde seizoen aan heb. Terwijl die (voorheen) witte veel beter en lekkerder zit (ja, ik heb ‘m nog). Maar die witte heb ik niet meer aan ‘voor knap’. Ik laat me dus beïnvloeden door de massa en sta blijkbaar niet volledig op eigen benen, durf daar blijkbaar geen schijt aan te hebben en koop dan toch wat nieuws.

Wat nu?

Ik ga wederom mijn gedachten na. Waar ben ik al wel goed bezig? Na twee winters in een t-shirt, pyjama en sokken geslapen te hebben, bedacht ik me dat het misschien niet zo gek was dat ik het koud had met een dekbed van 30 jaar oud. Op naar een nieuwe dus. Ik heb gekozen voor biologisch beddengoed: hoeslaken, laken, dekbed, dekbedovertrek, kussen en kussenhoes. Kostte veel meer geld dat een niet-biologische. Maar ik kan nu wel lekker slapen (…).

Wat doe ik nog meer al goed? Ik eet voornamelijk biologisch, scheid mijn afval, douche alleen na het sporten of om mijn haar te wassen (no worries, ik ben echt wel schoon), heb mijn kachel standaard laag (goed voor het milieu én voor mijn lijf, kan ie zelf aan de slag om me op te warmen) en trek eerst een dik vest aan, pak een dekentje en/of een kruik voordat ik mijn kachel hoger zet, koop bewust in (theezakjes die gewoon met zijn allen in een pakje zitten zonder dat ze ook nog eens stuk voor stuk in een zakje verpakt zijn bijvoorbeeld), was met wasnoten (huid- en milieuvriendelijk) gebruik geen wasverzachter of (andere) chemische schoonmaakmiddelen, breng overbodige spullen naar Rataplan, heb geen droger, geen tv en geen vriezer.

Verder ben ik op zoek naar een ander autootje (een kleintje dus want niet alleen makkelijk inparkeren maar ook minder afval op de schroothoop), pak als het effe kan de fiets en heb al biologische handdoeken en sokken in huis.

Leuk, maar kan ik nu de mensen in Myanmar recht in de ogen kijken?

Nee, ik kan de mensen in Myanmar niet recht in de ogen kijken. En dat beschaamt me. Ik ben niet meer dan hen toch? Zij zijn toch niet minder dan ik? Waarom zouden zij zo moeten zwoegen voor kleding die ik korter draag dan kan?
Dat moet anders kunnen.

Weet jij waar je biologische, mens- en milieuvriendelijke, duurzame en fair trade kleding kan kopen? Zou je dat hier onderin in het reactieveld willen laten weten?

Hebben de mensen daar geen inkomsten meer als wij geen vervuilende, mensonterende kleding meer kopen?

Ik weet het niet. Weet niet hoe dat zit of hoe dat werkt. Maar het is zeker niet mijn bedoeling om de mensen hun inkomsten te ontnemen. Maar het moet anders kunnen. Hoe? Weet ik ook niet. Maar als we met zijn allen wel kleding blijven kopen maar dan mens- en milieuvriendelijk geproduceerd, houden zij toch hun inkomsten? En krijgen zijn toch ook betere leefomstandigheden? En een betere gezondheid? En daar is moeder aarde toch ook heel blij mee? En daarom toch wij allemaal? Dat is toch win-win-win?

Dit is onbekend terrein voor mij. Wil je me helpen?

Ik zou het bijzonder op prijs stellen als je mij hieronder laat weten waar ik mens- en milieuvriendelijke kleding kan kopen. Fair trade, biologisch, ecologisch, duurzaam, hoe je het ook noemt. Laat je het in het reactieveld hieronder even weten?

Wij in plaats van ik

Hoe goed zou het voelen als we met elkaar een mens- en milieuvriendelijk kledingpad inslaan? Samen maken we de wereld mooier. Dat kan niet anders dan goed voelen toch? We creëren daarmee een andere energie. Een wij-energie, in plaats van een ik-energie. Een wij-energie die vele malen verder reikt dan we nu nog voor mogelijk kunnen houden.
En dat slaapt – biologisch beddengoed of niet – een stuk beter.

Waardevol als je – hieronder bij ‘Plaats een reactie’ – laat weten wat je er van vindt. â˜ºï¸
Óók als je vindt dat ik maar wat loop te zwammen.

 

‘Dan heb ik verplichtingen.’

Voordat ik met dit blog start wil ik je laten weten dat er op zaterdag 24 november aanstaande weer een 4-daagse NLP in een notendop 1-training van start gaat. In deze bijzonder gezellige training leer je onder andere te doen wat goed is voor jóu in plaats van te doen wat je denkt dat een ander vindt dat je moet doen. Je bent van harte welkom om deel te nemen.

Oké, dan nu het blog.

 

Laatst hoorde ik iemand zeggen. ‘O nee, dan kan ik niet. Dan heb ik verplichtingen.’ Gek als ik ben op woorden die mensen kiezen vond ik dit een hele interessante woordkeus.

Door wie laat je je verplichten?

Als je verplichtingen hebt klinkt het alsof je keuze weg is. Als of je het krijgt opgelegd. Of beter gezegd: je láát het je opleggen. Als je dat toestaat kan het inderdaad zo zijn dat het moet en dat je geen keuze hebt om nee te zeggen. En ‘verplichtingen’ klinken niet als iets leuks en niet als iets waar je zin in hebt.

Wat doet dat met je lijf?

Elke uitspraak van onszelf en anderen brengt een lichamelijke sensatie met ons mee. Lang of kort, intens of minder intens. Op het moment dat je een afspraak labelt als een Verplichting, kan het niet anders dan dat dat jezelf een minder lekker gevoel geeft dan wanneer je een afspraak labelt als Gezellig.

Je denkt het, je zegt het en je hoort het jezelf zeggen

Eerst denken, dan zeggen, dan horen. Dus het komt drie keer langs! ‘Dan heb ik verplichtingen’, denk je eerst, dat is 1. ‘Dan heb ik verplichtingen’ spreek je vervolgens uit. Dat is 2. En dan hoor je jezelf zeggen ‘Dan heb ik verplichtingen’ en dus komt het 3 keer bij je binnen. En brengt het 3 x een lichamelijke sensatie bij je teweeg. Minimaal. Want de gedachte aan de verplichtingen is waarschijnlijk al vele malen vaker langsgekomen. En elke keer met bijbehorende – waarschijnlijk onprettige – lichamelijke sensatie!

Wie brengt die sensatie teweeg?

Je geeft jezelf dat waarschijnlijk onprettige gevoel. Door een afspraak te labelen als Verplichtingen. Dus wie kan dat gevoel veranderen? Precies! Jij! Is dat goed nieuws of niet? ☺

Effect van woorden op gevoel

Het effect van wat we zeggen en denken op ons gevoel, positief of negatief, loopt als een rode draad door mijn trainingen heen. Evenals voor jezelf opkomen en grenzen stellen. Wil je lekker in je vel zitten, met minder moeite meer bereiken, energie overhouden en doen wat echt goed is voor jou? Bel of mail me dan. Je bent van harte welkom op de 4-daagse NLP in een notendop 1-training die op zaterdag 24 november aanstaande van start gaat.
Twijfel je? Gewoon even bellen, dan zijn we er zo uit!

Gratis tips

Wil je ook je gedachten positiever maken zodat je je automatisch lekkerder voelt? Meld je dan nu aan voor jouw half uur gratis tips via Skype/Facetime/Whatsapp video.

Liever een afspraak maken?

Waardevol als je – hieronder bij ‘Plaats een reactie’ – laat weten wat je er van vindt. â˜ºï¸

 

Heb ik opeens weer pindakaas en hagelslag in huis

De knuffel na de eerste date (zie blog Cupido) krijgt een vervolg. We gaan de week erop uit eten. Zondag pas. Dat duurt lang!!! Hij appt:
‘Zal ik reserveren?’ (Bonuspunten!)
‘Het is eigenlijk net te ver om te fietsen. Ik haal je wel op.’ (Bonuspunten!)

Dan, een dag van tevoren:
‘Ik heb een wandelroute gevonden. Zin om voor het eten te wandelen?’ (Alweer bonuspunten! Die jongen blíjft scoren!).
Jeetje Leukie, ik hoop echt dat je nog steeds zo leuk bent want in mijn hoofd word je steeds leuker!

We doen eerst een bakkie in de tuin.
‘Kom es bij me op schoot zitten’, zeg ie na een tijdje.
Ik ben niet eerder zó gehoorzaam geweest en spring bij ‘m op schoot. Het zit heerlijk en voelt zooo goed dat ik me niet kan voorstellen dat dit pas de tweede keer is dat we elkaar zien.
‘Ja’, zegt ie terwijl ie opstaat met mij nog in zijn armen, ‘we gaan’. En hij draagt me naar ’t huis. Wat heerlijk!! (XXL-bonuspunten!).

De wandeling, het eten, alles is even leuk en gezellig en hierna spreken we steeds vaker af. Wanneer is het een relatie geworden? Ik heb geen idee, het lijkt wel vanaf dag 1. Hij is leuk!!! ? En wat verschillen we en wat hebben we overeenkomsten. We zijn net mensen.

Verschillen

Hij staat met alle geduld van de wereld de riempjes van de fietstassen vast te maken…
Ik kan niet begrijpen dat de fabrikant niet voor klittenband gekozen heeft en zou er niet over prakkiseren de tassen vast te maken. Geen haar op mijn hoofd. Te veel gedoe.

Hij bekijkt dingen rustig, op zijn gemakkie.
Ik loop rond als een kip zonder kop, doe 5 dingen tegelijk en pieker me vervolgens suf wat ding nummer 6 ook alweer was.

Ik eet voornamelijk biologisch en stop niets in mijn mond zonder dat ik eerst de ingrediënten heb bekeken én ze me aanstaan.
Hij is een Bourgondiër.

Ik ben dol op eredivisievoetbal.
Hij maalt er niet om.

Daar waar hij spullen meeneemt naar de camping om ze daar vervolgens achter te laten, neem ik op vakantie juist het oud papier mee naar huis wegens gebrek aan papierinzameling.

Respect voor andermans model van de wereld

En wat ik zo ontzettend gaaf vind, ik heb zo mijn kuren (hij niet ?) en ik hoor hem er niet over. ‘Respect voor andermans model van de wereld’ (één van de uitgangspunten van NLP), lijkt bij hem met de paplepel ingegoten. Hij laat me mijn dingen doen zoals ik ze doe. Stelt op een gegeven moment wel een vraag waarom ik het doe zoals ik doe. Maar hij laat me. Lacht af en toe even om me en laat me mijn (rare) gang gaan. Hij laat me compleet zijn wie ik ben. Zonder maar de kleinste intentie om me te veranderen.

Werkpindakaas

Ik heb nog zo’n rare eigenschap. Hoe meer ik om iemand geef, hoe meer ik me er mee ga bemoeien. Mijn lip is beurs van het er op bijten en het kost me soms zoveel moeite om het te laten.

Zo had ie zelf pindakaas en brood mee (wist al snel dat ik dat niet in huis heb) en daar was nog wat van over. Ik eet weliswaar nauwelijks brood maar ik ben er wel gek op. Dus de volgende dag gaat er steeds ‘broodje pindakaas, broodje pindakaas’ door mijn hoofd. En ja, ik maak een broodje pindakaas voor mezelf. Dit is een pot met blauwe dop, die ken ik niet. ‘In mijn tijd’ had ik die met gele dop.
Ik smeer het op brood en het water loopt me in de mond. Terwijl ik nog bij het aanrecht sta neem ik een hap en… het smaakt verbrand! Dat kan toch niet gezond zijn? Ik kijk naar de ingrediënten (had me eerder ingehouden om dat niet te doen): 77 % pinda’s. Huh? Wat is de rest dan? Dit kan toch niet gezond zijn? En dat gaat in dat mooie lijf van mijn vriend? Niet als het aan mij ligt (ahum, dat is aan hem natuurlijk).

En dus heb ik échte pindakaas in huis gehaald. Ik zei al, ik kan het niet laten…?. Werkpindakaas noem ik het. Zo’n pot waarbij de olie komt bovendrijven en waarbij je voor het mooie eerst even moet roeren. Die je bij Ekoplaza zelf kan persen. 99 % pinda’s en verder zeezout. Niks meer en niks minder dan dat. Puur natuur.
Ik zeg ‘m nog wel dat als ie het niet lekker vindt, dat ie het dan moet laten staan want alles in mijn lijf schreeuwt dat hem vooral ook zijn gang moet laten gaan. Respect voor andermans model van de wereld toch? Maar hij vindt het lekker! Yes!

Overeenkomsten!

Hij houdt van Nederlandstalige muziek,
net als ik
Hij ‘praat’ een tikkeltje West-Fries,
net as ik (ja dénk?!)
Hij houdt van thrillers,
net als ik
Hij houdt van Paasvee, Badpop, Popweekend, bepaalde kermissen,
net als ik
Hij is op en top ochtendmens,
net als ik
Hij houdt van wandelen en fietsen,
net als ik
Hij houdt van mij,
net als ik van hem hou.

 

Waardevol als je – hieronder bij ‘Plaats een reactie’ – laat weten wat je er van vindt. â˜ºï¸

 

Wil je de nieuwe blogs per e-mail ontvangen?