‘Ik ga een dag doen, in plaats van een avond’, zeg ik tegen mijn secretaresse. Mijn workshop En nu ik; doen wat goed is voor mij gaf ik altijd ’s avonds. Een keer of 8 a 10 per jaar. Maar ik ben helemaal geen avondmens. Dus waarom geen dag.

Groots inzetten

‘En ik wil een gave locatie. Eentje waar alles tot in de puntjes verzorgd is, zodat ik me daar niet druk om hoef te maken.’ We brainstormen over de locaties en vragen prijzen aan.

Ik sla steil achterover

Van de prijzen van de locaties. Holey moley! Wat een geld!! Pfoe, dat is flink uit mijn comfortzone. Maar de prijs is voor 50 man. Die moet ik eerst maar eens zien te krijgen. Als het er minder zijn, is de prijs ook lager. Ik doe het gewoon.

Programma

In de zomer maak ik een gaaf programma. Ik schrijf allemaal post its met waardevolle oefeningen, plak ze in volgorde op een flipovervel, schuif, gooi weg, vervang en dan… is het programma klaar. Wauw! Dat wordt gaaf.

Voor de Kerst

Ik tel de aantallen: 42 man. Mooi aantal. Het worden er misschien 50. We gaan het zien. Ik heb het programma nog niet doorgenomen, dat doe ik na de vakantie wel. Ik sluit de computer af en ga vakantie vieren.

2 januari

Het eerste wat ik doe op deze nieuwe werkdag is de aantallen tellen: 81! Eénentachtig!!! Wow!!!! De kriebels gaan door mijn lijf. Blijkbaar is er ergens een grens tussen de 50 en de 81 waar het spannend wordt voor me.

3 januari, einde van de dag

Ik heb mijn computer al afgesloten en sta met één been in het weekend. Nog even naar mijn programma kijken. Ik schrik! Er zijn diverse oefeningen die helemaal niet kunnen met dit aantal!

5 januari

Het is zondag. Normaal scheid ik werk en privé vrij goed. Maar nu ben ik steeds bezig met de Workshopdag. Wat ga ik doen? En ja hoor, daar zijn de kriebels weer.

6 januari

Ik heb een 1 op 1-training dus geen tijd om me zorgen te maken. ’s Middags ga ik naar AZ/AFAS Stadion waar de workshop gehouden wordt. Het ziet er goed uit, ik heb steeds meer een idee van hoe het gaat en heb geen kriebels.

Kriebels

De rest van de week komen en gaan de kriebels. Inmiddels staat de teller op 100 man, dat maakt qua kriebels niet meer uit. Ik verzin nieuwe oefeningen, schuif in mijn programma, maak toch maar een powerpoint en ga zo maar door.

De grote dag

Ik heb vrij goed geslapen en ben er rond kwart over 7. Mirella, mijn duizendpoot, is ook aanwezig en zet de banners neer, hangt de posters op enz.

Powerpoint in staking, headset onvindbaar

De spullen zijn er niet of doen het niet maar ik blijf rustig. Inmiddels heb ik zoveel ervaring dat ik er op vertrouw dat het altijd goed komt en dat er altijd wel een oplossing is.

Handen schudden

Ik heb iedereen de hand geschud en het is vijf voor negen. Nog even naar de wc en dan gaan we van start.

Wat een mensen!!

Ik loop langs de mensen naar de wc en schrik en voel weer kriebels. Wat zijn het veel mensen!

Op de valreep

De powerpoint doet het en er iemand uit bed gebeld voor de headset. Die is ook in werking en ik kan van start.

Wat een dag!

Het gaat goed, de reacties zijn geweldig en ik heb het geweldig naar me zin. De dag vliegt om. Ik ben flink uit mijn comfortzone gegaan en ik ben weer gegroeid! Weer een gave ervaring rijker. En…, ook al was het spannend, de wereld gaat gewoon door.

Lidl

Er komt iemand naar me toe; hij werkt bij de Lidl en wil me daar graag introduceren. Mijn stijl past precies bij zijn vestiging zegt ie. Er werkt alleen wel 18000 man hoor. ‘Prima’, zeg ik. The sky is the limit!’

Je las een blog van mij, Astrid Entius

Reageren mag altijd (dat vind ik leuk!) en delen ook!
Wat je ook kan doen is jezelf inschrijven zodat je de blogs per e-mail te ontvangt.

Mogelijkheden:

• Workshop En nu ik; doen wat goed is voor míj – zaterdag 11 januari
• NLP in een notendop – korte NLP trainingen in kleine groepen
• Coaching – individueel – voor snel en effectief inzicht
• Online coaching – ideaal als je eerst eens rustig wilt kennismaken

En verder:

• Astrid, wie?
• Wat cursisten ervan vinden

Sinds 4 1/2 jaar ben ik op zoek naar een andere trainingsruimte. Vooralsnog zonder succes. Maar… binnenkort ga ik voor een tweede bezichtiging! Zou ’t ‘m kunnen zijn?

Mijn wensen

Jarenlang heb ik dit voor ogen: een vrijstaand huis met een aparte trainingsruimte op hetzelfde erf. Werk en privé gescheiden dus. Hoe dat erf er uit gaat zien? Vrij! Groen! (bomen, struiken, weiland). Landelijk uitzicht (koeien!). Buren zeker 100 meter van me af. Daglicht in huis! Rust! Ruimte! In Nieuwe of Oude Niedorp of in (Lutje)Winkel. Nou, moet lukken toch?

De stek

Het staat op een geweldige plek!

Groot erf. Vrij en groen. Check!
Bomen, struiken, weiland. Check!
Landelijk uitzicht. Check! (geen koeien maar die staan lekker warm op stal in dit jaargetijde).
Buren zeker 100 meter van me af. Check! (naast me dan, voor me niet denk ik).
Daglicht in huis. Check!
Rust. Denk het wel, weet niet zeker gezien agrarisch bedrijf er tegenover. Maar ik ben op gegroeid met agrarische geluiden dus…
Ruimte. Alweer Check!

Kat in het bakkie?

Bijna. Want… geen mogelijkheid voor een vrijstaande trainingsruimte. Dacht eerst van wel want het is een groot erf maar de helft blijkt agrarische bestemming dus daar mag ik niet bouwen. Ik kan natuurlijk wel mijn eigen koeien gaan houden, haha.

En het is ook niet in één van de Niedorpen of Winkels, het is in een andere plaats.

Geen vrijstaande trainingsruimte

Waar ga ik dan mijn trainingen geven? Buiten de deur wil ik niet. Steeds heen en weer rijden en flappen ophangen en weer opruimen vind ik niks. Er zit een lel van een slaapkamer in. Echt belachelijk groot: 5 x 6. Wie heeft er nou zo’n slaapkamer? Maar goed, het zou als trainingsruimte kunnen dienen. Dan een vaste trap naar zolder, dakkapel er op en dan wordt dat mijn werkkamer.

Niet op de juiste plek dus

Maar de plaats, dat is wel één van de dingen waar ik op toe zou willen leggen. Het zou ‘m dus kunnen worden!

Kijken, denken, tekenen, rekenen

En dus zijn we (mijn vriend denkt lekker met me mee) aan het tekenen, passen en meten. Daar waar ik denk dat iets met gemak kan stopt mijn vriend het in Autocad oid en blijkt het niet te passen. Stom programma dat Autocad.

Garage verbouwen!!

Jottem! Goed idee van mezelf zeg. Dan is de training gewoon beneden, ga ik er nog meer daglicht in stoppen. Zijn we ook zo in de tuin. Jaaaaaa, dat wordt ‘m!

Vriend stoot hoofd

Dan gaat gereedschap, fietsen, tuinstoelen en weet ik het wat al niet meer naar het schuurtje. Moet lukken. Helemaal enthousiast ga ik slapen. Dolblij met mijn nieuwe plan. Word ik wakker en bedenk ik me dat het schuurtje zo laag (of mijn vriend zo lang) is dat mijn vriend zijn hoofd daar stoot. Shit!

Kleinere vriend?

Ben jij mal! Deze is veel te lief!

Schuur omhoog

Ik vertel mijn vriend van mijn plannen én van mijn teleurstelling. Ben aan het denken aan mogelijkheden maar ik zie ze niet. ‘O, joh, dan zetten we ‘m toch gewoon omhoog? Krik er onder, stenen metselen en klaar.’ Toppie! Wat een schat is het toch.

En nu?

Voor de tweede keer kijken! Vriend mee (vorige keer kon ie helaas niet maar was mijn broer mee). Én twee bevriende collega trainers waarvan er zeker eentje supergoed is in denken in mogelijkheden.

Wat denk je?

Krijg ik een paar dagen geleden nog een ander huis (in het zoekgebied!) in de mail (dank, dank, dank Marjo) én krijg ik van de makelaar een mail dat er (ook weer in een heel andere plaats) ook een mooi huis te koop staat…

Wordt vervolgd…

Je las een blog van mij, Astrid Entius

Reageren mag altijd (dat vind ik leuk!) en delen ook!
Wat je ook kan doen is jezelf inschrijven de blogs per e-mail te ontvangen.

Mogelijkheden:

• Workshop En nu ik; doen wat goed is voor míj – zaterdag 11 januari
• NLP in een notendop – korte NLP trainingen in kleine groepen
• Coaching – individueel – voor snel en effectief inzicht
• Online coaching – ideaal als je eerst rustig wilt kennismaken

En verder:

• Astrid, wie?
• Wat cursisten ervan vinden

Waar ik op terugkom? Dat lees je zo. Eerst iets anders:
De laatste avond Workshop zit er op. Het was een bijzonder waardevolle avond. Wauw! Wat een inzichten en wat een energie!
Het alternatief voor deze avond? Een dag Workshop op 11 januari: En nu ik; doen wat goed is voor míj. Voor iedereen die het zat is om steeds maar voor een ander klaar te staan en zichzelf te vergeten. Kom je ook?

En dan nu waar ik op terugkom:

‘Heb je deze ook te koop?’

‘Eh…’, nou niet helemaal. Ik heb wel de standaards, daar vraag ik een tientje voor.’

Ze heeft ze zien hangen in de wc: mijn oneliners. Kleine kaartjes met allerlei uitspraken. Ze wil de standaard niet. Die kaartjes zijn te groot. Ze wil de kleine. En vraagt dus of die ook te koop zijn.

Ik heb deze vraag al eerder gehad

En dus is er blijkbaar behoefte. Ik vraag wat ze er voor over zou hebben en als ze antwoord geeft zegt een medecursist van haar; ik wil ze ook!

Grotere behoefte

De helft van de groep blijkt de kaartjes te willen. In kleine vorm dus. Wat leuk! ‘Ik zeg niks toe’, zeg ik, ‘maar ik ga mijn best doen om ze morgen klaar te hebben.’ Ik bel direct mijn secretaresse om het bestand te updaten.

Heel tijdrovend

Als de cursisten de deur uit zijn print ik de oneliners op A4: op verzoek van mijn printer stuk voor stuk. Dat is heel tijdrovend. Als ik mijn printer niet gehoorzaam maakt ie er een zootje van, dus volg ik toch maar  braaf zijn instructies.
Daarna snijd ik de oneliners stuk voor stuk uit. Wat een werk! denk ik na 1 A4’tje.

Maar ja… ik heb het beloofd

Dus snijd ik ook het volgende A4’tje. Als ik de eerste set af heb en met de tweede bezig ben, besluit ik dat ik de tweede afmaak en het daar bij laat. De cursisten die voor de laatste versie kiezen krijgen korting.

Dat kan je niet maken

Die gedachte gaat heel even door mijn hoofd. Maar hè, ik heb er al een werkdag van een uurtje of tien opzitten en ben nu al ruim een uur bezig met die kaartjes en ik heb nog 5 sets te gaan. Dit is niet handig. De cursisten hebben morgen meer aan me als ik nu de boel de boel laat en morgen weer fris en fruitig voor de groep sta.

Wat denk je?

Ik heb de groep een video gestuurd en uitgelegd hoe of wat. En wat denk je? De ongesneden sets waren het eerste weg!

Durf jij ergens op terug te komen?

Of ben je van ‘beloofd is beloofd’? Dat had ik wel altijd: ik heb het toegezegd dus ik móet het wel doen. Al gaat het ten koste van mijn energie, van mijn slaap, van wat dan ook, want ik heb het toch beloofd?
Dankzij NLP heb ik geleerd om ook goed voor mezelf te zorgen, en niet de ander altijd voor te laten gaan en maar af te wachten of er dan nog wat energie over zou zijn voor mij.

Je las een blog van mij, Astrid Entius

Reageren mag altijd (dat vind ik leuk!) en delen ook!
Wat ook mag is jezelf inschrijven de blogs per e-mail te ontvangen.

Mogelijkheden:

• Workshop En nu ik; doen wat goed is voor míj – zaterdag 11 januari
• NLP in een notendop – korte NLP trainingen in kleine groepen
• Coaching – individueel – voor snel en effectief inzicht
• Online coaching – ideaal als je eerst eens rustig wilt kennismaken

En verder:

• Astrid, wie?
• Wat cursisten ervan vinden

Voordat ik verder ga, eerst iets bijzonders. Dinsdag 12 november aanstaande geef ik voor de laatste keer de gratis avondworkshop: En nu ik; doen wat goed is voor míj. Het is de laatste keer dat het gratis is en het is de laatste keer dat het ’s avonds is. Aanmelden kan via https://www.astridentius.nl/workshop/.

Mitochondriën…, leptineresistentie…, macronutriënten…, ik geef toe; het heeft me af en toe flink geduizeld. En dat doet het nog. Heb ik alles begrepen? Nee. Heb ik veel geleerd? Absoluut!

Oersterk Coach

Afgelopen tijd heb ik de opleiding Oersterk Coach Level 1 van Richard de Leth gevolgd. Eerder schreef ik al over mijn eigen hobbels en obstakels op de weg richting aanmelden (dit kan ik niet, zal ik niet snappen enz.) maar gelukkig kon ik daar snel overheen stappen (want het is oude-ver-over-datum-bullshit) en heb ik me ingeschreven. En intussen alweer afgerond dus.

Iets anders dan verwacht

Ik vond het best technisch. Veel termen dat ik dacht? Wat?!?!?! Waar gaat het over? Uiteraard zitten er mensen in de zaal die daar thuis in zijn. Maar er zitten ook veel mensen in de zaal die er net als ik nog nooit van gehoord hebben.

Praktische tips

Maar ook praktische tips. Zoals bijvoorbeeld dat iemand die maar niet in actie kan komen er voor zou kunnen kiezen het supplement Mucuna Pruriens (fluweelboon) te nemen (ik kan de tip geven, maar ben uiteraard geen arts). Of dat uitstellen te maken kan hebben met het eten van teveel bewerkte koolhydraten. Interessant!

Energiefabriekjes

Dat bewegen goed is weet iedereen, geen nieuws onder de zon. Maar nu weet ik dat we energiefabriekjes hebben (mitochondriën heten ze). Die halen energie uit vet (helpen dus met afvallen). Ze zitten in je spieren. Hoe meer spieren je hebt, hoe meer energiefabriekjes, hoe meer energie dus. Aha. Daarom is alleen wandelen niet voldoende.

Voorkeur voor lui zijn: saboteur

We hebben een enorme voorkeur voor lui zijn, voor gemak. Dat heeft te maken met onze saboteur die energie wil besparen omdat het kan zijn dat je energie nodig hebt omdat je op de vlucht moet slaan. Bovendien kost het vinden, vangen en uitgraven van eten ook heel veel energie. Daarom zegt onze saboteur: doe niks! spaar energie!

Regisseur

En zo koppel ik dat weer aan mijn eigen werk. Ik heb al diverse blogs over de saboteur geschreven. Hoe snoer je je saboteur de mond? Door je regisseur in te zetten! Deze kiest voor actie, voor groei, voor dat wat wél goed is voor jou. Hoe zet je die regisseur in? Door mijn NLP in een notendop-trainingen te volgen! Ik leer je hoe.

Veel opgeleverd

En zo laat ik de technische informatie links liggen, maar de praktische informatie rechts, kan ik veel prima koppelen aan dat wat ik al weet, waar ik achter sta en wat ik de mensen zelf meegeef en is veel in de Oersterk Coach opleiding super handig en direct toepasbaar. Gaaf zeg!

Rusteloze benen

Zo had ik vorige week iemand in de coaching die allerlei dingen benoemt waar ze momenteel tegenaan loopt. Zo ook rusteloze benen. Dat heb ik gehad! denk ik ergens in mijn achterhoofd. Als ik haar heb uitgezwaaid pak ik het enorm uitgebreide lesboek er bij. Ik wil het weten.

IJzertekort

Rusteloze benen blijken te maken kunnen hebben met ijzertekort. Kijk, dat vind ik nou leuk. Ik mail dit aan haar door en doe er een overzichtje bij van de voedingsmiddelen waar ijzer in zit (o.a. cacaopoeder, cashewnoten en gekookte spinazie).

Er uit halen wat belangrijk voor je is

Zo heb ik uit deze opleiding gehaald wat belangrijk is voor mij. Mensen die consulten (willen gaan) geven zullen er andere dingen uithalen. Mensen met weer een andere insteek leren weer andere dingen uit deze opleiding. Dat is het leuke. Je volgt met verschillende mensen dezelfde opleiding, en ieder doet er weer iets anders mee.

Buffettafel

Zie het als een buffettafel. Je loopt er langs, het ene lijkt je lekker, het andere laat je liggen. Daarna ga je nogmaals heen en pak je iets voor een tweede keer en probeer je nog iets anders. Zo werkt het met leren ook. Iedereen pakt wat ‘m ‘smaakt’.

Zo ook bij mij

In mijn trainingen zie ik het elke keer weer. Wat de een direct snapt en meteen toepast, is voor de ander nog een beetje wazig. Maar die ander haalt weer iets heel anders uit de training. Dat kan ook niet anders want we zijn allemaal anders. We hebben een andere insteek, een andere achtergrond, andere plannen, noem maar op.

Waardevol

Heb ik alles onthouden en begrepen? Nee, absoluut niet. Heb ik er veel aan gehad? Nou en of! Ik snap en begrijp op een nog diepere laag waarom bewegen, gezond eten en ontspannen zo ontzettend belangrijk is voor ieder mens. Ik ben groeigierig (niet leergierig, leren doet me aan school denken en daar was ik niet zo van) en ik ben weer gegroeid. En een mens kan niet genoeg groeien, daar wordt ie rijker van.

Ook groeien?

Wil je ook groeien? Beter voor jezelf zorgen? Een leuke waardevolle avond hebben met veel inzichten? En dat ook nog eens gratis?
Kom dinsdag 12 november naar mijn laatste gratis avondworkshop. Zoals ik al aangaf is het de laatste keer dat het ’s avonds is en het is de laatste keer dat het gratis is. Daarna ga ik een paar workshopdagen per jaar geven, en daar hangt een klein prijskaartje aan.
Meld je aan voor de laatste gratis avondworkshop En nu ik; doen wat goed is voor mij 

Tot 12 november!

Waardevol als je – hieronder bij ‘Reactie’ – laat weten wat je er van vindt.

Wil jij ook de nieuwe blogs per e-mail ontvangen?

Voor alles wat je meemaakt zijn er verschillende versies.
Welke versie heeft jouw voorkeur en ben jij geneigd te vertellen?

Vakantie Zweden (1)

Mijn vriend en ik zijn deze zomer op vakantie geweest naar Zweden. Nou ja, zomer… We hebben 2 droge dagen gehad in 14 dagen tijd.

En natuurlijk was het de week ervoor prachtig weer (en hebben eerst nog overwogen om een week eerder te gaan, maar vakantie eenmaal aangevraagd leek ie vast te staan).

En, alsof dat nog niet genoeg is, toen we vertrokken (een dag eerder want we waren het slechte weer zat, werd het de dag erop mooi weer!

Dat hebben wij weer

We gingen heen met regen, enorme regen zelfs. Een aquaplaning in Zuid-Zweden niet te kort. Echt enorm schrikken af en toe. Eenmaal daar: regen, regen, regen.

Dacht je dat het droog was en kwam er een streepje zon, jawel, geniet er maar van want met een seconde of 4 á 5 is het weer grauw en hoppa: daar is de regen weer. Dat hebben wij weer!

Gekneusde ribben

Alsof dat nog niet genoeg was, had ik ook nog eens mijn ribben gekneusd. Je verzint het niet! We hadden zowaar een paar droge uren (echt waar) en we mochten daar bomen omzagen en in stukken hakken (leuk, leuk, leuk!) dus daar waren we mee bezig.

Maar een week voor vertrek tilde mijn vriend me op tijdens popweekend Schagen (jawel, ik heb een sterke vent!) en plop, er verschoof of knapte iets. Hoe dan ook: zere ribben. Of gebroken, geen idee. In ieder geval: ze waren niet blij.

Maar…, het mag ook wel eens mee zitten, de pijn was best te doen. Tenminste…, zo leek het. Want…, na een paar uurtjes boomstammen sjouwen en zagen zeiden mijn ribben: de groeten! (ja hoor, mijn ribben kletsen met me ?) en kon ik nog geen kan thee optillen van de pijn.

Wintervest, pantoffels en dekens

Het was koud. Een graad of 10 ’s avonds en daar zaten we dan: pantoffels en wintervesten aan (met tegenzin ingepakt), dekens over ons heen. Pantoffels! Wintervest! Dekens! IN AUGUSTUS!

Op een gegeven moment gaan we naar bed: te koud.

Muggen en dazen

Alsof dat nog niet genoeg is waren er weel hongerige muggen en dazen. Yep, bij het minste minuutje droog weer en bij het kleinste zonnestraaltje meldden ze zich die zich wellustig tegoed deden aan ons. Ondanks het muggenspul. Misschien was het muggenvoeding? ?

Kuilen in de weg

Dan zaten we ook nog eens halverwege een onverharde weg van zo’n 25 km lang. Dat is niks zou je denken. Nee, zo lijkt het inderdaad maar er zaten veel diepe kuilen in waardoor we zo’n 30 km per uur reden. Een ritje naar de supermarkt (16 km verder) duurde daardoor een half uur. Enkele reis.

Als het nog lang duurt gaan we naar huis

Dat zei mijn vriend op een gegeven moment en ik was het roerend met hem eens. Helemaal omdat het in Nederland mooi weer was. Dat hebben wij weer natuurlijk.

We hadden gerust af en toe droog weer en soms ook zon maar als het dan weer een aantal uur regende waren we het zat.

Eerder vertrokken

Na welgeteld 2 droge dagen in 14 weken (ik weet het, ik had het al gezegd maar wil het toch nog even benadrukken) zijn we een dag eerder naar huis gegaan.

En wat denk je? Twee weken lang heel omzichtig alle kuilen ontweken om de lak van mijn auto zo netjes mogelijk te houden én de ramen heel te houden, tik! op weg naar huis op de ‘snelweg’ (hebben ze niet echt daar in Zweden) een steentje tegen mijn ruit. Pats!

Vakantie Zweden (2)

We hadden een vakantie geboekt naar Zweden. Zin in! We zien op voorhand dat de weersverwachting niet geweldig is. Wat doen we? vroegen we ons af. Boeken we alsnog een zonvakantie (je hebt immers altijd een keus) of gaan we toch, maken we er het beste van en hopen we dat het meevalt?

Alternatieven bekijken

Heel even bekijken we de alternatieven want tja, we zagen de bui al hangen… ?. Terwijl we dat aan het doen zijn merken we dat we eigenlijk helemaal geen zin hebben in een andere bestemming. Ik word niet blij van 30+ graden en drukte en mijn vriend geeft aan dat ie uitkijkt naar Zweden omdat hij Zweden nooit als vakantiebestemming overwogen heeft maar inmiddels enorm uitkijkt naar dat land en het hout hakken.

Zweden dus!

We gaan. Op de dag van vertrek is het ook in Nederland slecht weer dus dat scheelt. Dat was het de hele eerste week overigens :-). We overnachten in Malmö en belanden in een soort Popweekend Malmö. Groots optreden op groots podium. Veel reuring en blije mensen; de vakantie is begonnen!

Uitgerust op weg naar midden Zweden

Gelukkig maar dat we een overnachting hadden want onderweg regende het zo ontzettend dat we door de aquaplaning extra op moesten letten. Het was af en toe even flink schrikken maar meer ook niet.

Boodschappen gedaan

Voor we bij het huis waren deden we nog even boodschappen (ben er 3 jaar terug ook geweest; de eigenaar van het huis is inmiddels een hele lieve vriendin geworden) want ik herinner me vaag een hobbelige weg. En jawel daar zijn we.

Regen

De regen klettert op het dak. Welk dak? Het verandadak! Echt er is een veranda. Zo heerlijk met regen want dan kan je toch buiten zitten! En wat doet mijn vriend in de kleine droge periodes tussendoor? Die scharrelt stenen bij elkaar, haalt hout, zet 2 ‘pilaren’ neer en vindt iets wat als dak kan dienen zodat het vuurtje blijft fikken. Weer of geen weer; wij zitten lekker vuurtje te stoken.
Geweldig!

Pantoffels, wintervest en deken

Tja, het was af en toe fris daar. Zeker ’s morgens en ’s avonds. Maar gelukkig waren we goed van huis gegaan en waren we goed bestand tegen de kou. Een enkele keer gingen we omdat het toch te koud was eerder naar binnen en op tijd naar bed. Ook lekker want het was heel goed slaapweer!

Slecht weer, zere ribben en toch…

Op een droog moment zijn we hout gaan hakken en zagen. Geweldig! Wat genoten we er van. Alleen was het te veel voor mijn gepijnigde ribben en keek ik verder toe hoe mijn vriend zich vermaakte met bijl en handzaag.

Maar… als gezegd, de veranda was geweldig en er stond zo’n ‘hang-ei’; zo’n hangstoel waar je ook een beetje in kan schommelen. Ik was er niet uit weg te slaan. Zoooo lekker!

En die natuur daar. Echt geweldig. Zo groen! (niet zo gek met die regen natuurlijk ?). En die stilte. Helemaal mijn ding! Ik had het graag mee naar huis willen nemen.

Zelf tot mijn eigen verbazing had ik het ondanks de regen en zere ribben toch naar mijn zin. Leerzaam!

Rondvaartboot

Omdat de pijn na een dag of 4 langzaamaan afnam en mijn vriend  er op een gegeven moment wel uit wilde (goed dat ie het aangaf want ik kan geen genoeg krijgen van rust en stilte), zijn we een dagje naar Karlstad gegaan. Koud! Dat wel. Snel een plekje opgezocht waar we een bakkie konden doen om door te warmen. Ietwat krom in augustus maar goed, we wisten van tevoren wat voor weer we zouden krijgen.

We hebben een tochtje gemaakt in een rondvaartboot, dit kon tenminste ribtechnisch gezien. We waren de enige. Hilarisch!

Wandelen

Toen het nog weer wat beter ging met mijn ribben zijn we gaan wandelen. Lang leve ‘wij ochtendmensen’ (mijn vriend en ik waren vaak om 7 uur al weer beneden) en de weerapp. Het was ’s ochtends soms droog en zo konden we op tijd op pad en  zien hoe lang we ongeveer konden lopen. Mooi zeg! Die natuur! Die meren! Die stilte. Heerlijk! Je komt geen mens tegen, echt zalig.

Dagje eerder naar huis

Tja, die regen. Hoe leuk en mooi ook daar, op een gegeven moment was het wel klaar (wat ons betreft dan, de weergoden dachten er iets anders over) en besloten we een dag eerder naar huis te gaan.

Duik in het meer

De dag voor vertrek waren we bij 10 graden samen het meer in gegaan. Het was er zó mooi, we vonden het zonde om er niet in te zwemmen. Hoe fris dan ook. En ik voelde me zo verkwikt dat ik het de dag erna weer wilde.

Dus: op de dag van vertrek lag ik bij 9 graden om 05.20 uur (yep, ochtendmens hè ?) in het meer. Afdrogen, kleren aantrekken en gaan. Op naar de zomer in Nederland.

Week zon toe

Terug in Nederland was het zomer! Flink veel zon en hittegolf. Gelukkig hadden we nog een week vrij, konden we genieten van de schaduw en de warme avonden (fikkie stoken!) en her en der in en rond het huis rommelen.

Geslaagd!

Was het een geslaagde vakantie? Jazeker! Want waarom gingen we heen?

Samenzijn. Check!
Rust. Check!
Natuur. Check!
Kop leeg maken. Check!
Even de boel de boel laten. Check!

Terugkomend op mijn vraag

Welk verhaal vertel jij? Het is namelijk 2 x dezelfde vakantie.
Wat vertel jij als je iets hebt meegemaakt?
Ben je geneigd om de mindere kanten te benadrukken? (dat is onze natuurlijke neiging wel vaak) of kijk je naar de positieve dingen?
Hoe kijk jij naar een gemiddelde (werk)dag? Wat blijft je bij? De leuke dingen of de minder leuke dingen?

Interessante bewustwording.

Positieve bril

Alles start met een positieve bril en het besef dat je altijd een keuze hebt. Vind je dat nog niet zo makkelijk? Heb je daar moeite mee? Ik help je graag de zonnige kant te zien. Ook als het regent! ?

Gratis tips

Wil je ook positiever kijken? Meld je dan nu aan voor een half uur gratis tips via Skype (of Zoom of Facetime of wat dan ook).

Heb je al training of coaching bij me gevolgd? Natuurlijk help ik ook jou graag!

Nog vragen of liever een afspraak maken?

En nu ik

Op 12 november aanstaande geef ik weer een gratis Workshop: En nu ik; doen wat goed is voor jóu.’.
Ook jij bent van harte welkom.

Dinsdagavond 12 november – 19.30 uur – Het Behouden Huis – Dorpsstraat 850 – Oudkarspel
Laat je even weten dat je komt?

Waardevol als je – hieronder bij ‘Reactie’ – laat weten wat je er van vindt. 

Deel deze tips gerust!

Wil je de nieuwe blogs per e-mail ontvangen?