Arie Boomsma, Richard de Leth en ik. Waarom niet?

‘Wat ga je doen in Afas Live volgend jaar Richard?’
Ik ben bij de kick-off meeting van de opleiding tot Oersterk Coach van Richard de Leth. Richard deed eerst een praatje en eindigde met: ‘Kom allemaal lekker mee naar buiten voor een oerborrel. Kom naar me toe als je vragen hebt, en als je een knuffel wilt kan dat ook.’
Met de oerborrel achter de kiezen (water uit een kan met komkommer en paprika, geweldig lekker) loop ik op deze tropische zaterdag naar Richard toe.

Knuffel

‘Ik kom voor de knuffel’, zeg ik terwijl ik mijn tas laat vallen en mijn armen spreid.
Hij lacht, staat op, en geeft me een slanke en stevige knuffel.
‘Tjonge, jonge, wat een energie heb je zeg’, zeg ik tegen ‘m. Hij begint te praten, het enthousiasme en de passie straalt er vanaf.

Mag ik je een tip geven?

Dat mag. ‘Je bent echt een geweldige spreker’ zeg ik. ‘Enthousiast, gepassioneerd. Super! En, wat ik merk, dat je in je enthousiasme zo snel praat dat ik geen tijd heb om te laten bezinken wat je zegt. Je kan je voorstellen dat wanneer je wat rustiger praat al dat waardevols dat je zegt nog beter binnenkomt. En wauw, wat een passie!’
Hij legt uit dat hij zoveel te vertellen heeft dat ie wel uren door kan gaan. Dat neem ik direct van hem aan.

Afas Live

‘Een vraag nog’, zeg ik. Op Facebook had ik gezien dat ie bij Tony Robbins was geweest en dat je vervolgens vroeg wie er volgend jaar naar Afas Live komt als ie daar staat. ‘Wat ga je eigenlijk doen in Afas Live volgend jaar?’
‘We vieren dan ons jubileum en we zijn bezig Afas Live te boeken. Dat valt nog niet mee maar we werken eraan. We zijn bezig met sprekers uitnodigen, Arie Boomsma bijvoorbeeld.’

Ik wil dan ook in Afas Live spreken!

Dit giert door mijn lijf. Het zou een gigantische stap uit mijn comfortzone zijn én een gave toevoeging aan die dag. Leerzaam voor iedereen.

Bovendien volg ik Richard al jaren en ben ik sinds 2004 geïnteresseerd in voeding en gezondheid dus ik vind dat ik er wel bij kan. Ik ga tenslotte in september met zijn opleiding starten dus in juni volgend jaar is mijn kennis nog groter. Dat gecombineerd met alle andere kennis die ik heb, waardevol toch voor alle mensen in Afas?

Ik voel het enthousiasme in mijn lijf want ik wil ook meer bijdragen aan de gezondheid van mensen. Hoe gezondere mensen, hoe tevredener en hoe vredelievender. Dus: een mooiere wereld.

De spanning in mijn lijf vertelt me hoe belangrijk dit voor me is.

Maar daar is de saboteur

Ik heb al vaker over de saboteur geschreven, maar o, o, o, wat is die toch creatief. Ingesteld op energie sparen en vooral IN de comfortzone blijven en zeker niet, al is het maar met het puntje van je teen, er buiten. Dus wat zegt mijn saboteur tegen me? Nee joh, doe effe gewoon. Arie Boomsma… en dan jíj? Echt niet!
Dus ik laat het gaan…

Muts!

Jemig, muts! zeg ik tegen mezelf als Richard anderen alweer de hand schud. Kans laten lopen. Waarom heb ik het niet gevraagd? Sabotage natuurlijk. Ik neem me voor om zodra ik thuis ben een berichtje te sturen. Zo is het niet!

In de warme auto kauw ik nog even na. Vreemd, toen ik Malle Babbe had gezongen voor een zaal van 80 zakenrelaties vroeg ik wel meteen de cabaretier of we samen konden gaan trainen. Hmmmm…, ik snap het al, dat is van een andere laag. Dit gaat om spreken voor een grote groep en op een andere manier een bijdragen leveren. Dat is het verschil.

Messenger bericht

Ik zit in de tuin, met de laptop op schoot (fout qua straling, ik weet het, ik  doe het ook eigenlijk nooit zo). Op de achtergrond volg ik het Nederlands elftal. Maar dit gaat voor. Ik open Messenger en voel de zenuwen door mijn lijf gaan terwijl mijn hartslag versnelt. Pfoe, blijkbaar is dit inderdaad een stretch/stap uit de comfortzone voor me.

Ik begin te typen

En pas de tekst een paar keer aan. Richard had bij de kick off dacht ik gezegd dat hij de berichten niet zelf beantwoord, dus ik richt ‘m ook een beetje aan Annet, zijn zus en P.A.
Terwijl de zenuwen feest vieren en mijn hartslag nog steeds een tandje sneller gaat, vind ik intussen van alles van de tekst en van mijn vraag.
‘Hij zal wel denken, daar heb je er weer zo één.’
‘Wel nee joh, misschien vindt ie het wel hartstikke stoer dat ik het vraag…’
‘Ik in Afas Live? Wat ga ik dan zeggen?’
‘Hé, ik weet heel veel! Mijn werk draagt ook bij aan gezondheid. Past perfect!’
‘Tjonge As, krijg je het nu niet een beetje hoog in je bol?’
‘Hé, ik kan dit. Het is een geweldige stap. Wat ik ga zeggen zie ik dan toch wel? In overleg met Richard?’

Al dit soort gedachten wisselen elkaar razend snel af. Ik vind de tekst te kort, te lang, onduidelijk, overdreven. Noem maar op.

NLP trainer en coach => enthousiaste en succesvolle NLP trainer en coach

Ik zet neer dat ik NLP trainer en coach ben. Zo zijn er 13 in een dozijn, denk ik direct. Waarom zou ie dan voor mij kiezen? Dus zet ik er – terwijl de kriebels in mijn buik een tandje harder gaan – enthousiaste en succesvolle voor. Enthousiast, want dat krijg ik werkelijk elke training terug.
En succesvol want ik  geef al bijna 11 jaar hele gave trainingen en heb al gigantisch veel mensen verder geholpen.

Niet tevreden, toch versturen

Ik lees mijn bericht aan hem nog een paar keer door. Schaaf bij, pas aan. En dan vind ik dat ik moet stoppen met mutsen. Want het blijft zo. Wegsturen dat bericht. Ik wil ook nog een klein stukje voetbal zien en er staat een bbq op  me te wachten dus ik klik – moet toenemende hartslag en nervositeit – op Verzenden.

Dit is mijn bericht

Hey Richard, onwijs bedankt voor vanmiddag. Je bent een echte inspirator!
(Hey Annet, als ik het goed begrijp beantwoord jij de Messenger-berichten toch?)

Ik heb net toen ik je om een knuffel vroeg een vraag laten liggen, maar stel je ‘m bij deze alsnog:
Hoe gaaf zou het zijn als ik – succesvolle en enthousiaste NLP trainer en coach – ook een uurtje kom spreken op jullie jubileumdag in Afas Live volgend jaar? Je bent immers met me eens dat een krachtige mindset ook belangrijk is toch? Vraag maar aan Tony Robbins ?.

Ik werk graag ook op deze manier mee aan je missie om 1 miljoen mensen leider van hun gezondheid te maken in 2022. Zullen we het doen?

Groetjes en een dikke digitale knuffel, Astrid

Meer info: www.astridentius.nl

Zenuwen

Mijn zenuwen komen pas langzaam tot bedaren. Pfoe. Nou ja, kunnen ze alvast wennen aan juni volgend jaar. ?

Agenda

Ik heb de datum (12 of 13 juni 2020) alvast geblokt. Het Universum kan ook maar van mijn plannen weten toch?

Het gaat om de groei

Wil ik graag in Afas Live staan, onderdeel uitmaken van het programma van Richard, uit mijn comfortzone stappen en groeien? Jazeker! Nog belangrijker is dat ik mijn wensen kenbaar maak. Aan Richard, aan het Universum en aan mezelf. En met het stellen van de vraag heb ik dat gedaan. Nu is het afwachten op zijn reactie.
Met kriebels in mijn buik.

Laat je hieronder bij ‘reactie’ weten wat je er van vindt? Vind ik leuk!